Furcifer pardalis - kameleon lamparci
Stan prawny
Aneks UE: | Aneks B |
Ochrona w Polsce: | Brak danych |
Gatunek niebezpieczny: | Nie |
CITES: | Załącznik II |
Gatunek inwazyjny w Polsce: | Nie |
Skale
Trudność: | Gatunek umiarkowanie prosty w hodowli |
Dostępność: | Gatunek łatwo dostępny |
Siła jadu: | Brak danych |
Gatunek |
|
Nazwa gatunkowa: |
Furcifer pardalis (Cuvier, 1829)
|
![]() |
Kameleon lamparci |
![]() |
Panther Chameleon |
![]() |
Pantherchamaleon |
![]() |
Chameleon pardálí |
Długość życia | 3-7 lat dla samców, 2-5 lat dla samic |
Występowanie |
Madagaskar
Powiększenie mapy |
Hodowla grupowa | Hodujemy pojedynczo |
Aktywność | Dzienna |
Typ terrarium | Terrarium tropikalne |
Wielkość terrarium dla dorosłego | 60x60x90 cm |
Oświetlenie | 12 godzin |
UVB | 5% |
Dymorfizm płciowy | Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy |
Informacje wstępne |
Furcifer pardalis jest średniej wielkości jaszczurką z wyraźnymi różnicami płciowymi, często spektakularnie ubarwioną. Większe do 55,9 cm (przeważnie 40-45 cm) samce, w zależności od pochodzenia maja różnie ubarwienie i "ozdoby" na głowie. Mniejsze samice (do 33 cm) mają ubarwienie bardziej kamuflujące niezależnie od pochodzenia. Jest drugim najczęściej spotykanym kameleonem w hodowlach. |
Odmiany |
Kolorystyczne rasy geograficzne zostały już opisane m.in. przez Bourgat'a 1970, Brygoo'a 1971 i 1978, Schmidt'a 1989, a były badane przez wielu innych zajmujących się tym tematem. Należy zaznaczyć, że wszystkie populacje są bardzo zmienne pod względem ubarwienia co dodatkowo utrudnia określenie pochodzenia konkretnych osobników. Dorosłe samice wszystkich populacji również się między sobą różnią, szczególnie w trakcie ciąży. Występujące odmiany barwne (w nawiasach skala dostępności osobników CB w Europie: "1" odmiana nie występuje w hodowlach do "5"- odmiana bardzo często hodowana):
Nazwy odmian odnoszą się do najbliższego miasta ( Ambanja , Maroantsetra , Ankaramy itd) lub innych geograficznych rozróżnień (wyspy Nosy Be , Nosy Komba). Część odmian barwnych jest powszechnie akceptowana (szczególnie te gdzie populacja przez tysiące lat była oddzielona środowiskowo od innych np. Nosy Boraha, Nosy Be) inne uważane są za sztuczne. Samce z tych populacji mocno różnią się kolorami, a młode w niewielkim stopniu dziedziczą barwy. |
Wygląd samca | Samce znacznie większe od samic o zróżnicowanym ubarwieniu (patrz odmiany). Posiadają dobrze rozwinięty kask. Widoczne jest także niewielkie zgrubienie u nasady ogona na narządy kopulacyjne. |
Wygląd samicy | Podstawowym kolorem dorosłych samic jest szary, brązowy lub delikatny zielony ze słabo zaznaczonymi pionowymi pasami. |
Cechy szczególne |
|
Biotop |
Furcifer pardalis występuje wzdłuż wybrzeży i w strefie przybrzeżnej wysp północno-zachodniego i północno-wschodniego Madagaskaru. Zamieszkuje tereny gorące o wilgotnym powietrzu z niewielkimi, sezonowymi wahaniami temperatur, które bywają większe w trakcie silnych deszczy. Unikają głębokich, cienistych zarośli, a trzymają się skrajów lasów. Zdarza się je widywać na polach uprawnych i terenach zurbanizowanych. Sporadycznie wspinają się na wysokość 6 metrów. Preferują obficie rozrośnięte krzewy, osiągające wysokość mniejszą niż 1,8 m, przesiadując na ich wierzchołku. Raxworthy (1988) widywał je na wierzchołkach drzew. Mimo iż w niektórych miejscach są dość liczne to zwykle nie występują w dużym zagęszczeniu. |
Temperatura | Dzień: 25-30°C, pod lampą grzewczą 32-33°C Noc: powyżej 18°C |
Wilgotność | Dzień: 40-60 %, Noc: 60-80% |
Terrarium |
Wymiary 60x60x100 cm podane jako rozsądne dla samca, optimum to 100x60x100 cm. Minimalne to 50x50x100 cm dla samca i 40x40x70 cm dla samicy. Terrarium częściowo siatkowe z miejscem do wygrzewania. Koniecznymi elementami w wystroju terrarium są cienkie gałązki, umieszczone w ten sposób, aby zapewnić zwierzętom jak najwięcej miejsc do wspinania, których obecność odzwierciedla im naturalne warunki życia. Aby utrzymać wilgotność w terrarium można obsadzić żywymi roślinami. Minimalne zraszanie raz dziennie. Wilgotność przy tym gatunku nie ma dużego znaczenia (może być niska bez złych skutków dla zdrowia zwierzęcia), ważne jest aby zwierzęta piły regularnie wodę. W terrarium może być zamontowany system kapiącej wody (dripper) włączany na kilka minut dziennie. Zapotrzebowanie tych kameleonów na wodę jest większe niż u kameleonów jemeńskich. |
Żywienie | 2-3 razy w tygodniu, samice i młode częściej. Wszelkie witaminy powinny być podawane sporadycznie 2-3 razy w miesiącu. Wapń młodym i ciężarnym samicom podajemy co drugie karmienie. |
Rozmnażanie |
|
Zimowanie | Nie stosuje się. Wystarczy w okresie letnim delikatnie podnieść temperatury oraz zwiększyć zraszanie. |
Uwagi | Polecany na pierwszego kameleona a nawet po dłuższym przygotowaniu na pierwszego gada. |
Odnośnik do opisu | http://www.terrarium.com.pl/zobacz/furcifer-pardalis-kameleon-lamparci-238.html |
Źródła informacji |
Opracował: Marcin Nawrot na podstawie własnych doświadczeń, opisu Łukasza Jarczewskiego (hatiras) a także:
|
Informacje
Dodano przez: | Rasta_Gecko![]() |
Pomogli: | Nook, Rasta_Gecko, kurimu, |
Dodano: | mar 28 2013 19:25 |
Aktualizowano: | lut 02 2015 19:27 |
Wyświetlenia: | 18423 |
Komentarzy: | 0 |
0 Komentarze