Skocz do zawartości

Wesprzyj serwis, wyłącz reklamy  
1 raz na nowej odsłonie? | Problemy z zalogowaniem?


- - - - -      

Furcifer pardalis - kameleon lamparci



Stan prawny

Aneks UE: Aneks B
Ochrona w Polsce: Brak danych
Gatunek niebezpieczny: Nie
CITES: Załącznik II
Gatunek inwazyjny w Polsce: Nie

Skale

Trudność: Gatunek umiarkowanie prosty w hodowli
Dostępność: Gatunek łatwo dostępny
Siła jadu: Brak danych
Załączony obraz: 1.jpg
0. Furcifer pardalis - kameleon lamparci
Załączony obraz: 2.jpg
1. Furcifer pardalis - kameleon lamparci
Załączony obraz: 3.jpg
2. Furcifer pardalis - kameleon lamparci

Gatunek

Nazwa gatunkowa: Furcifer pardalis (Cuvier, 1829)
Nazwa polska Kameleon lamparci
Nazwa angielska Panther Chameleon
Nazwa niemiecka Pantherchamaleon
Nazwa czeska Chameleon pardálí
Długość życia 3-7 lat dla samców, 2-5 lat dla samic
Występowanie Madagaskar


Powiększenie mapy


Hodowla grupowa Hodujemy pojedynczo
Aktywność Dzienna
Typ terrarium Terrarium tropikalne
Wielkość terrarium dla dorosłego 60x60x90 cm
Oświetlenie 12 godzin
UVB 5%
Dymorfizm płciowy Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy
Informacje wstępne Furcifer pardalis jest średniej wielkości jaszczurką z wyraźnymi różnicami płciowymi, często spektakularnie ubarwioną. Większe do 55,9 cm (przeważnie 40-45 cm) samce, w zależności od pochodzenia maja różnie ubarwienie i "ozdoby" na głowie. Mniejsze samice (do 33 cm) mają ubarwienie bardziej kamuflujące niezależnie od pochodzenia.
Jest drugim najczęściej spotykanym kameleonem w hodowlach.
Odmiany Kolorystyczne rasy geograficzne zostały już opisane m.in. przez Bourgat'a 1970, Brygoo'a 1971 i 1978, Schmidt'a 1989, a były badane przez wielu innych zajmujących się tym tematem.
Należy zaznaczyć, że wszystkie populacje są bardzo zmienne pod względem ubarwienia co dodatkowo utrudnia określenie pochodzenia konkretnych osobników. Dorosłe samice wszystkich populacji również się między sobą różnią, szczególnie w trakcie ciąży.
Występujące odmiany barwne (w nawiasach skala dostępności osobników CB w Europie: "1" odmiana nie występuje w hodowlach do "5"- odmiana bardzo często hodowana):
  • Ambanja - blue bar, red bar (5)
  • Ambato (1)
  • Ambilobe - blue bar, red bar (5)
  • Ampiskiana (2)
  • Ambodirafia (1)
  • Andapa (2)
  • Ankaramy (3)
  • Ankify (2)
  • Cap d' Ambre (1)
  • Diego Suarez (4)
  • île de la Réunion (La Reunion) (1)
  • Joffrreville (1)
  • Maroantsetra (1)
  • Masoala (2)
  • Nosy Ankarea (1)
  • Nosy Be (5)
  • Nosy Be "True blue" - odmiana hodowlana, która powstała po przez kojarzenie osobników intensywnie niebieskich (3)
  • Nosy Faly (3)
  • Nosy Mitsio (4)
  • Nosy Komba (1)
  • Nosy Radama (2)
  • Sambava (4)
  • Sirama (2)
  • St.Marie (Nosy Boraha) (2)
  • Tamatave (4)
Należy zauważyć iż jest to stan na 2013 rok, może ulegać w kolejnych latach dużym zmianom.
Nazwy odmian odnoszą się do najbliższego miasta ( Ambanja , Maroantsetra , Ankaramy itd) lub innych geograficznych rozróżnień (wyspy Nosy Be , Nosy Komba). Część odmian barwnych jest powszechnie akceptowana (szczególnie te gdzie populacja przez tysiące lat była oddzielona środowiskowo od innych np. Nosy Boraha, Nosy Be) inne uważane są za sztuczne. Samce z tych populacji mocno różnią się kolorami, a młode w niewielkim stopniu dziedziczą barwy.
Wygląd samca Samce znacznie większe od samic o zróżnicowanym ubarwieniu (patrz odmiany). Posiadają dobrze rozwinięty kask. Widoczne jest także niewielkie zgrubienie u nasady ogona na narządy kopulacyjne.
Wygląd samicy Podstawowym kolorem dorosłych samic jest szary, brązowy lub delikatny zielony ze słabo zaznaczonymi pionowymi pasami.
Cechy szczególne
  • Popularność: bardzo duża, drugi najczęściej hodowany gatunek kameleona.
  • Temperament: umiarkowany względem hodowcy, agresywny wobec innych osobników
  • Szybkość ruchu: średnia
  • Oswajalność: średnia (wyższa niż u kameleona jemeńskiego dla samców, a w szczególności dla samic)
  • Hodowla grupowa: Zalecana hodowla pojedynczo - jest możliwe trzymanie razem samic (od młodych osobników), są spokojne względem siebie często przesiadując razem na tej samej gałęzi, zawsze jednak trzeba być przygotowanym na konieczność ich rozdzielenia. Pytanie tylko czy warto trzymać razem, narażając je w ten sposób na wszelkie skutki takiego trzymania występujące u kameleonów tj. stres, możliwe uszkodzenia ciała, nierówny wzrost itp.
Biotop Furcifer pardalis występuje wzdłuż wybrzeży i w strefie przybrzeżnej wysp północno-zachodniego i północno-wschodniego Madagaskaru.
Zamieszkuje tereny gorące o wilgotnym powietrzu z niewielkimi, sezonowymi wahaniami temperatur, które bywają większe w trakcie silnych deszczy. Unikają głębokich, cienistych zarośli, a trzymają się skrajów lasów. Zdarza się je widywać na polach uprawnych i terenach zurbanizowanych. Sporadycznie wspinają się na wysokość 6 metrów. Preferują obficie rozrośnięte krzewy, osiągające wysokość mniejszą niż 1,8 m, przesiadując na ich wierzchołku. Raxworthy (1988) widywał je na wierzchołkach drzew. Mimo iż w niektórych miejscach są dość liczne to zwykle nie występują w dużym zagęszczeniu.
Temperatura Dzień: 25-30°C, pod lampą grzewczą 32-33°C Noc: powyżej 18°C
Wilgotność Dzień: 40-60 %, Noc: 60-80%
Terrarium Wymiary 60x60x100 cm podane jako rozsądne dla samca, optimum to 100x60x100 cm. Minimalne to 50x50x100 cm dla samca i 40x40x70 cm dla samicy.
Terrarium częściowo siatkowe z miejscem do wygrzewania.
Koniecznymi elementami w wystroju terrarium są cienkie gałązki, umieszczone w ten sposób, aby zapewnić zwierzętom jak najwięcej miejsc do wspinania, których obecność odzwierciedla im naturalne warunki życia. Aby utrzymać wilgotność w terrarium można obsadzić żywymi roślinami. Minimalne zraszanie raz dziennie. Wilgotność przy tym gatunku nie ma dużego znaczenia (może być niska bez złych skutków dla zdrowia zwierzęcia), ważne jest aby zwierzęta piły regularnie wodę. W terrarium może być zamontowany system kapiącej wody (dripper) włączany na kilka minut dziennie. Zapotrzebowanie tych kameleonów na wodę jest większe niż u kameleonów jemeńskich.
Żywienie 2-3 razy w tygodniu, samice i młode częściej. Wszelkie witaminy powinny być podawane sporadycznie 2-3 razy w miesiącu. Wapń młodym i ciężarnym samicom podajemy co drugie karmienie.
Rozmnażanie
  • Aktywność płciowa: Samice stają się receptywne najczęściej w wczesnych miesiącach letnich, również samce w tym okresie wykazują największe zainteresowanie samicami. Receptywność samic może się utrzymać nawet kilka miesięcy. Samiec który chce kopulować zbliża się do samicy intensywnie kołysząc głową, samica która jest receptywna pozwala na kopulacje. Jeśli nie jest atakuje samca przybierając ciemne kolory. Zwierzęta w tym przypadku powinny być ponownie rozdzielone.
  • Dojrzałość płciowa: Przystępując do rozmnażania należy upewnić się czy samica jest w wystarczająco dobrej kondycji, nie choruje, jest w odpowiednim wieku (najlepiej zaczekać do 8-10 miesiąca życia) i jest gotowa na przyjęcie samca. U gotowej samicy kolory stają się bardziej intensywne, głównym kolorem ciała staje się różowy. Dojrzałą samicę przenosimy do terrarium samca, nigdy odwrotnie. Składanie jaj najczęściej następuje w 30-40 dni po odbyciu pierwszej kopulacji.
  • Składanie jaj i inkubacja: Samica wykopuje 15 - 30 cm jamę w której to składa jaja. Jaja inkubujemy w temperaturach 27-29°C w dzień z spadkiem o kilka stopni w nocy. W takich warunkach młode klują po około 7 miesiącach. Jednakże przy niższych temperaturach czas inkubacji może się wydłużyć nawet do 12 miesięcy.
  • Odchów młodych: Po trwającej 6-12 miesięcy inkubacji z jaj wylęgają się młode kameleony długości około 5 cm. Młode bardzo szybko zaczynają jeść, po 3-4 dniach powinny być widoczne pierwsze odchody. Najlepszym pokarmem dla młodych osobników będą muszki owocówki oraz wylęg świerszcza. Wraz z wzrostem można dawać wylęg karaczanów oraz inną karmówkę. Młode możemy trzymać razem, można również trzymać pojedynczo. W tym przypadku zdecydowanie zwiększa się kontrola nad jedzeniem każdego osobnika. Warunki hodowli młodych osobników nieco różnią się od warunków dla dorosłych, unikamy temperatur powyżej 30°C, a wilgotność najlepiej utrzymywać na poziomie 50-60% w dzień.


Zimowanie Nie stosuje się. Wystarczy w okresie letnim delikatnie podnieść temperatury oraz zwiększyć zraszanie.
Uwagi Polecany na pierwszego kameleona a nawet po dłuższym przygotowaniu na pierwszego gada.
Odnośnik do opisu http://www.terrarium.com.pl/zobacz/furcifer-pardalis-kameleon-lamparci-238.html
Źródła informacji Opracował: Marcin Nawrot na podstawie własnych doświadczeń, opisu Łukasza Jarczewskiego (hatiras) a także:
  • Necas, Petr - Chameleoni (Madagaskar,2003)
  • Ferguson, Gary & de Vosjoli, Philippe - Care and breeding of chameleons (The Herpetoculturas Library,1995)
  • Vergner, Ivan - Jesteri (Madagaskar,2001)
  • Zimmermann, Elke - Das zuchten von terrarientieren
  • Lexikon der terraristik und herpetologie - praca zbiorowa, Lipsk,1984
  • http://www.pardalis.be/ori.htm

Informacje

Dodano przez: Rasta_Gecko
Pomogli: Nook, Rasta_Gecko, kurimu,
Dodano: mar 28 2013 19:25
Aktualizowano: lut 02 2015 19:27
Wyświetlenia: 19219
Komentarzy: 0


0 Komentarze







© 2001-2024 terrarium.pl. Serwis wykorzystuje pliki cookies, które są wykorzystywane do emisji spersonalizowanych reklam. Więcej. Korzystając akceptujesz Regulamin.