Wykrywanie Javascriptu wyłączone

Masz wyłączony javascript. Niektóre funkcje mogą nie działać. Proszę włączyć javascript aby mieć dostęp do pełnej funkcjonalności.

Jaszczurki

Węże

Żółwie

Krokodyle

Pajęczaki

Ptaszniki

Skorpiony

Płazy

Owady

Ssaki

Mięczaki

Skorupiaki

Wije

Owadożery

Corallus caninus - boa psiogłowy

Stan prawny

Aneks UE:	Aneks B
Ochrona w Polsce:	Brak danych
Gatunek niebezpieczny:	Nie
CITES:	Załącznik II
Gatunek inwazyjny w Polsce:	Nie

Skale

Trudność:	Gatunek bardzo trudny w hodowli
Dostępność:	Gatunek o ograniczonej dostępności
Siła jadu:	Brak danych

0. Corallus caninus - boa psiogłowy

1. Corallus caninus - boa psiogłowy

2. Corallus caninus - boa psiogłowy

Gatunek
Nazwa gatunkowa:	Corallus caninus (Linnaeus, 1758)
Nazwa polska	Boa psiogłowy
Nazwa angielska	Emerald Tree Boa
Nazwa niemiecka	Die Grüne Hundskopfboa, Grüner Hundskopfschlinger
Nazwa czeska	Psohlavec zelený
Długość życia	15 - 20 lat
Występowanie	Boliwia, Brazylia, Ekwador, Gujana, Gujana Francuska, Kolumbia, Peru, Surinam, Wenezuela Powiększenie mapy
Aktywność	Nocna
Typ terrarium	Terrarium tropikalne
Wielkość terrarium dla dorosłego	80x80x100 cm
Wielkość terrarium dla pary	120x80x150 cm
Oświetlenie	12 godzin
UVB	Niepotrzebne
Dymorfizm płciowy	Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy
Informacje wstępne	Boa psiogłowy to niezwykle charakterystyczny wąż nadrzewny, którego głównym znakiem rozpoznawczym jest ubarwienie. Prawie całe ciało pokrywa intensywnie zielony kolor, natomiast brzuch oraz spodnia część pyska są żółte lub kremowe. Masywna głowa jest wyraźnie wyodrębniona, a na górnej oraz dolnej szczęce znajdują się dobrze widoczne receptory termiczne. Zdecydowana większość przedstawicieli gatunku posiada białe plamy na grzbiecie, których kształt jest zwykle nieregularny (może być łódkowaty lub bardziej trójkątny); zdarza się także, że są one bardzo ciemne lub nie występują w ogóle. Węże te osiągają średnio 140 - 200 cm długości oraz wagę ok. 1500 g.
Odmiany	W obrębie gatunku wyróżnia się kilka populacji. Populacja kolumbijska - węże z tego regionu charakteryzują się intensywnie zielonym ubarwieniem. Plamy na grzbiecie są cieńsze i mniej wyraźne niż u innych populacji. Populacja północna (Gujana, Surinam) - znakiem rozpoznawczym osobników tej populacji są widocznie większe łuski w okolicach nosa. Boa z Surinamu są ciemniejsze, a łatki na grzbiecie są mniejsze niż w przypadku ich kuzynów z Gujany. Populacja z dorzecza Amazonki (ang. 'Amazon Basin') - cechy szczególne to przede wszystkim biała linia przebiegająca wzdłuż kręgosłupa, obok której rozmieszczone są regularne smukłe 'siodła'. 'Psiogłowce' z tej populacji osiągają największe rozmiary ciała. Populacja amazońska ('True Amazon') - węże z tego obszaru mogą przypominać przedstawicieli populacji północnej, jednakże wzór na grzbiecie może się różnić, a ponadto niektóre z nich posiadają ciemnoszary lub czarny zarys dookoła głowy. Populacja boliwijska - boa z tego obszaru także mają wiele cech wspólnych z odmianą północną, ubarwienie jest jednak bardziej wyraziste, a plamki na grzbiecie są zwykle mniejsze. Populacja peruwiańska - osobniki tej populacji zwykle osiągają niewielkie rozmiary, a kolor ich ciała jest ciemniejszy niż w przypadku krewniaków z północy. Populacja ekwadorska - ciało tych węży pokrywa jasnozielony, bardzo żywy kolor. Plamy na grzbiecie są wyraźne i bardziej owalne.
Wygląd samca	Samce są mniejsze od samic, posiadają także pazurki odbytowe, które mogą być pomocną wskazówką przy określaniu płci. * Średnio osiągają ok. 140 - 150 cm długości. *Wielkość pazurków nie jest jednak tak zróżnicowana, jak w przypadku większości przedstawicieli boa.
Wygląd samicy	Samice są dłuższe i potężniejsze od samców, pazurki odbytowe są mniej widoczne. Długość ich ciała najczęściej przekracza 150 - 160 cm.
Cechy szczególne	Hodowla tego gatunku nie należy do łatwych. Niewielkie wahania temperatury czy wilgotności w terrarium mogą mieć wyjątkowo negatywne skutki dla zdrowia węża (m.in. odwodnienie czy zapalenie płuc). Boa psiogłowy uchodzi za gatunek agresywny i kąśliwy. Posiada bardzo duże zęby chwytne, a jego ukąszenia bywają wyjątkowo bolesne.
Biotop	Węże te zamieszkują ciepłe i wilgotne lasy tropikalne. Większość czasu spędzają w koronach drzew.
Temperatura	W dzień 26 - 28°C, pod promiennikiem do 32°C, w nocy nie mniej niż 25°C.
Wilgotność	W dzień 70 - 80%, w nocy nie mniej niż 70%.
Terrarium	Odpowiednie terrarium dla boa psiogłowego powinno być wyposażone w dużą ilość gałęzi lub innych elementów ułatwiających wspinaczkę. Konieczny jest także basen, dostatecznie duży, aby wąż mógł się w nim zanurzyć. Warto także wybrać właściwe podłoże, które będzie pomocne w utrzymaniu właściwej wilgotności. Oświetlenie dzienne nie powinno być zbyt ostre. Niektórzy hodowcy są zdania, że dla boa psiogłowych zupełnie wystarczające jest światło wpadające przez okno do pomieszczenia hodowlanego. Inni używają żarówek o niskiej mocy, jednocześnie zapewniając wężowi kilka zacienionych miejsc w terrarium. Nieodzowne jest spryskiwanie zbiornika oraz samego gada przynajmniej dwa razy dziennie. Dobrym rozwiązaniem jest zamontowanie systemu zraszającego wraz z wyłącznikiem czasowym.
Żywienie	Boa psiogłowe zwykle należy karmić raz na 2 - 3 tygodnie odpowiedniej wielkości zwierzęciem karmowym (np. dorosłym szczurem), najlepiej robić to o zmierzchu lub w nocy. Młode osobniki karmimy co 7 - 10 dni. Zarówno niedożywienie, jak i przekarmienie mogą mieć negatywne konsekwencje dla tych gadów, dlatego trzeba zwracać uwagę na częstotliwość podawania pokarmu. Najważniejsza jest regularna obserwacja węża, która ułatwi nam podejmowanie decyzji - nie tylko tych dotyczących karmienia.
Rozmnażanie	Boa psiogłowy to gatunek lecytotroficznie żyworodny (dawn. jajożyworodny). Węże te osiągają dojrzałość płciową w wieku 4 - 5 lat. Chcąc osiągnąć sukces hodowlany konieczne jest aby osobniki dobrane do kopulacji były w świetnej kondycji. Odpowiednia waga samca to około 1100 g, natomiast ciężar ciała samicy powinien mieścić się w przedziale 1200 - 1500 g. Aktywność płciowa rozciąga się od listopada do lutego/ marca. Stymulacja okresu rozrodczego w terrarium polega na stopniowym obniżeniu temperatury dziennej o 4 - 5 stopni. Trzeba jednak pamiętać o wrażliwości tych węży i nie pozbawiać ich tzw. 'wyspy ciepła', czyli miejsca gdzie zawsze będzie panować nieco wyższa temperatura. Samiec powinien być dopuszczony po raz pierwszy w okolicach grudnia. W przypadku braku zainteresowania sobą osobników, należy ponownie spróbować po kilku dniach. Po udanych kopulacjach powinna nastąpić owulacja, która jest sygnałem do rozdzielenia osobników oraz stopniowego przywracania normalnych warunków termicznych w terrarium. Pamiętać trzeba oczywiście o zapewnieniu obszaru, w którym samica będzie mogła wygrzewać całe ciało. W przypadku tego gatunku ciąża może trwać nawet 8 miesięcy, zwykle jednak w warunkach zamkniętych czas ten wynosi 150 - 200 dni. Ilość młodych jest determinowana przez wiele czynników, najczęściej rodzi się 4 - 16 węży o długości nawet do 40 cm. Noworodki są ubarwione inaczej niż rodzice, dominującym kolorem jest czerwień lub ceglasty brąz. Nabieranie zielonego koloru trwa od 6 do 12 miesięcy.
Uwagi	Boa psiogłowy to wąż niezwykle delikatny i wrażliwy na wszelkie błędy ze strony opiekuna. Hodowla przedstawicieli tego gatunku wymaga dużego doświadczenia oraz jak najlepszego przygotowania merytorycznego. Konieczna jest regularna, uważna obserwacja, która pozwoli uniknąć problemów związanych ze zdrowiem gada.
Źródła informacji	O'Shea M., "Boas and pythons of the world", Princeton University Press, 2007. reptile-database.reptarium.cz/species?genus=Corallus&species=caninus www.species.wikimedia.org/wiki/Corallus_caninus animaldiversity.ummz.umich.edu/accounts/Corallus_caninus/ www.squamata.it/mypages/caresheetCC.html www.coralluscaninus.info/speciation3.html