Boiga philippina
Stan prawny
| Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
| Ochrona w Polsce: | Brak danych |
| Gatunek niebezpieczny: | Brak danych |
| CITES: | Nie jest na liście CITES |
| Gatunek inwazyjny w Polsce: |
Skale
| Trudność: | Gatunek umiarkowanie trudny w hodowli |
| Dostępność: | Gatunek o ograniczonej dostępności |
| Siła jadu: | Słaby jad |
Gatunek |
|
| Nazwa gatunkowa: |
Boiga philippina (PETERS, 1867)
|
| Synonimy |
Dipsas Philippina, Boiga Philippina, Boiga philipina |
Nazwa polska
|
Boiga filipińska |
| Długość życia | 12 - 15 lat |
| Występowanie |
Filipiny
Powiększenie mapy |
| Hodowla grupowa | Hodujemy pojedynczo |
| Aktywność | Nocna |
| Typ terrarium | Terrarium tropikalne |
| Wielkość terrarium dla dorosłego | 80x80x100 cm |
| Oświetlenie | 12 godzin |
| Dymorfizm płciowy | Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy |
| Informacje wstępne | Budowa charakterystyczna dla rodzaju Boiga, krótka głowa wyraźnie oddzielona wąską długą szyją od reszty ciała. Oko duże, źrenice pionowe. Szeroki pysk sięgający daleko do tyłu głowy, poza linię oczu. Opisywany gatunek posiada uzębienie typu opistoglypha - dwa zęby jadowe umieszczone są w tylnej części górnej szczęki. Jad tego gatunku nie jest niebezpieczny dla życia - jednak może spowodować zagrożenie dla zdrowia tj. opuchliznę, mocne zaczerwienienie, powierzchniowe zniszczenie komórek, a w efekcie martwicę tkanek. Nie zanotowano przypadku zagrażającego życiu po ugryzieniu przez tego węża. |
| Wygląd samca | Samiec jest smuklejszy, posiada jaśniejszą barwę oraz bardzo długi ogon. |
| Wygląd samicy | Samica jest mocniej zbudowana, grubsza ma krótszy ciemniejszy ogon. |
| Cechy szczególne | Jest to duży gatunek z rodzaju Boiga długości około 1,8 m. Jest to gatunek o barwie jasnobrązowej, beżowej lub blado-pomarańczowej. Dodatkowo wzdłuż ciała występują ciemniejsze pręgi w odcieniach koloru brązowego, szaro-czarnego. Strona brzuszna jest jednolita jasnobrązowa, pomarańczowa. |
| Biotop | Jest to nadrzewny wąż o nocnym trybie życia. Zamieszkuje lasy tropikalne o gęstym zadrzewieniu, ale też jest spotykany na terenach rolnych, w przydomowych ogrodach, w pobliżu zabudowań ludzkich. Gatunek ten występuje na obszarach nizinnych ale i wyżynnych do wysokości 800 m n.p.m. Jest to gatunek endemiczny żyjący tylko na Filipinach. |
| Temperatura | 28-35°C w dzień, 23 - 25°C w nocy. |
| Wilgotność | 60-70% |
| Terrarium |
Terrarium wyposażamy w odpowiednio dużą ilość gałęzi umożliwiających swobodne wspinanie się oraz dające możliwość wyboru miejsca do odpoczynku. W terrarium musi być również stworzone miejsce aby wąż mógł się ukryć w ciągu dnia (wydrążony pień drzewa korkowego, łupiny orzecha kokosowego). Za podłoże możemy użyć odpowiednio nawilżony: mech, włókno kokosowe, torfowiec. W terrarium umieszczamy naczynie z wodą do picia, którą okresowo wymieniamy. Temperatura w terrarium powinna być zróżnicowana, tak aby w jedne części było cieplej a drugiej chłodniej. Nocą zapewniamy niewielki spadek temperatury, nawet około 5-10°C. Wilgotność według założeń powinna wynosić od 60-70%. W hodowli należy stworzyć okresowe zmiany z mniejszą lub większą wilgotnością się sięgającą granic od 40 do 90%. Utrzymując wysoką wilgotność należy zapewnić odpowiednią wentylację, aby wysoka wilgotność nie miała wpływ na stworzenie dolegliwości skóry. |
| Żywienie | Pokarm przede wszystkim stanowią ptaki, ich pisklęta a czasami jaja. Zjadają również płazy (żaby), jaszczurki oraz gryzonie (szczury i myszy). |
| Rozmnażanie |
Gatunek jajorodny. Samica od listopada do stycznia składa od 4 do 14 jaj. Jaja składa w , szczelinach, dziuplach pni drzew, w zagłębieniach w ziemi - norach.
|
| Uwagi | Potoczna nazwa polska - wąż kociooki |
| Źródła informacji |
|
Informacje
0 Komentarze