Boiga multomaculata
Stan prawny
Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
Ochrona w Polsce: | Brak danych |
Gatunek niebezpieczny: | Brak danych |
CITES: | Nie jest na liście CITES |
Gatunek inwazyjny w Polsce: |
Skale
Trudność: | Gatunek umiarkowanie prosty w hodowli |
Dostępność: | Gatunek o ograniczonej dostępności |
Siła jadu: | Słaby jad |
Gatunek |
|
Nazwa gatunkowa: |
Boiga multomaculata (Boie, 1827)
|
Synonimy | Dipsas multomaculata; Dipsas multomaculata; Dipsas multimaculata; Dipsadomorphus multimaculatus; Boiga multimaculata; Boiga multimaculata hainanensis; Boiga multimaculata sikiangensis; Boiga multimaculata; Boiga multomaculata; Boiga multomaculata; Boiga multomaculata |
Długość życia | 12- 15 lat |
Występowanie |
Bangladesz, Birma, Filipiny, Hongkong, Indie, Indonezja, Kambodża, Laos, Malezja, Singapur, Tajlandia, Wietnam
Powiększenie mapy |
Hodowla grupowa | Hodujemy pojedynczo |
Aktywność | Nocna |
Typ terrarium | Terrarium tropikalne |
Wielkość terrarium dla dorosłego | 80x80x100 cm |
Oświetlenie | 12 godzin |
Dymorfizm płciowy | Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy |
Środowisko życia | Gatunek nadrzewny |
Informacje wstępne |
Jest to nieduży ale smukły wąż. Głównym kolorem jest szaro-brązowy, dodatkowo na całej długości grzbietu występują brązowe plamy w dwóch rzędach. Strona brzuszna jest jasna, z szeregiem ciemniejszych marmurkowych plamek. Na głowie posiada trójkątny wzór w kształcie strzałki. Od oka do kącika pyska przebiega ciemnobrązowa smuga. Długość jaką osiągają samce to około 80 cm, samice mogą osiągnąć długość do około 110 cm. |
Wygląd samca | Samiec mniejszy, bardzie smukły, lekkie zgrubienie u nasady ogona |
Wygląd samicy | Samica większa, mocniej zbudowana od samca |
Cechy szczególne |
Skryty gatunek, w ciągu dnia może ukrywać pod kamieniami, w norach lub w innych w zagłębieniach w ziemi, a także szczelinach pni drzew. W przeciwieństwie do większości rodzaju Boiga, gatunek ten jest aktywny w dzień i w nocy. Jest to dość nerwowy wąż, szybko reaguje na wszelkie nawet drobne zakłócenia spokoju, rzadko jednak gryzie. Gatunek ten dobrze aklimatyzuje się do warunków terrarium. Cechą szczególną tego gatunku, są jej oczy z pionową źrenicą, jak u kotów stąd wzięła się nazwa zwyczajowa "wąż kociooki". Głowa mocno wyodrębniona od reszty ciała cienką szyją. Szeroki pysk sięgający daleko do tyłu głowy, poza linię oczu. Rodzaj Boiga posiada uzębienie typu opistoglypha - dwa zęby jadowe umieszczone są w tylnej części górnej szczęki. |
Biotop | Siedlisko, to las tropikalny o gęstym poszyciu. Ale może również występować na polach uprawnych, terenach trawiastych, czy też w ogrodach. Najczęściej wspina się po niskich krzewach, można je znaleźć na dachach domów. |
Temperatura | 28-32°C w dzień, 21-24°C w nocy. |
Wilgotność | 60-70%. |
Terrarium | Terrarium typu pionowego odpowiednio wyposażone w dużą ilość gałęzi do wspinania, miejsca do ukrycia się - wydrążone pnie drzew, łupiny orzecha kokosowego, częściowo stłuczone doniczki ceramiczne. Potrzebny jest pojemnik na wodę umożliwiający częstą jej wymianę. zapewniający odpowiednia temperaturę i wilgotność oraz skuteczną wentylację |
Żywienie | Najczęściej polują tuż przed świtem, żywią się przede wszystkim jaszczurkami, takimi jak gekony, ale też i jajkami jaszczurek. Będąc w pobliżu wody zwisając z gałęzi mogą polować na małe ryby. Polują również na ptaki i drobne gryzonie. |
Rozmnażanie |
Gatunek jajorodny. Samica może składać od 4 do 7 jaj w okresie letnim lipiec, sierpień.
|
Uwagi | Potoczna nazwa rodzaju Boiga w języku polskim to wąż kociooki. |
Źródła informacji |
|
1 Komentarze
czemu przy tym gatunku wprowadzającym jesteś Ty Pawle skoro wszystkie gatunki boiga ja wprowadzałem, nie kumam ?