Basiliscus galeritus - bazyliszek ekwadorski
Stan prawny
| Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
| Ochrona w Polsce: | Brak danych |
| Gatunek niebezpieczny: | Brak danych |
| CITES: | Nie jest na liście CITES |
| Gatunek inwazyjny w Polsce: |
Skale
| Trudność: | Gatunek umiarkowanie trudny w hodowli |
| Dostępność: | Gatunek o ograniczonej dostępności |
| Siła jadu: | Brak danych |
0.
1.
Gatunek |
|
| Nazwa gatunkowa: |
Basiliscus galeritus (Dumeril, 1851)
|
| Synonimy |
Basiliscus Galeritus DUMÉRIL 1851: 61 Ptenosaura Seemanni GRAY 1852: 438 Craneosaura seemanni — RICHARDS (fide BOULENGER 1885) Basiliscus seemanni — GÜNTHER 1860: 234 Basiliscus galeritus — BOULENGER 1885: 110 Basiliscus galeritus — PETERS & DONOSO-BARROS 1970: 84 Basiliscus galeritus — LANG 1989 Basiliscus galeritus — VIEIRA et al. 2005 |
Nazwa polska
|
Bazyliszek ekwadorski |
Nazwa angielska
|
The Western Basilisk, Red-Headed Basilisk |
Nazwa niemiecka
|
Der Ecuadorbasilisk |
Nazwa czeska
|
Bazilišek kohoutí |
| Podgatunki | Brak wyróżnionych podgatunków. |
| Długość życia | Przeciętnie 8 - 9 lat, sporadycznie do 15 lat |
| Występowanie |
Ekwador, Kolumbia, Kostaryka, Panama
Powiększenie mapy |
| Hodowla grupowa | Hodujemy pojedynczo, Hodujemy w haremach |
| Aktywność | Dzienna |
| Typ terrarium | Terrarium tropikalne |
| Wielkość terrarium dla dorosłego | 80x80x100 cm |
| Wielkość terrarium dla haremu | 120x80x150 cm |
| Oświetlenie | 12 godzin |
| UVB | 5% |
| Dymorfizm płciowy | Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy |
| Środowisko życia | Gatunek nadrzewny, Gatunek wodno-lądowy |
| Informacje wstępne |
Bazyliszek ekwadorski różni się wyraźnie wyglądem od pozostałych gatunków z rodzaju Basiliscus. Dorasta do ok 75 cm długości, chociaż w hodowlach przeważnie nieco mnie. W odróżnieniu od pozostałych bazyliszków brak jest u tego gatunku grzebienia na grzbiecie i ogonie. Zamiast niego występują powiększone łuski biegnące wzdłuż kręgosłupa. Hełm na głowie ma bardzo charakterystyczny półkolisty lub owalny kształt i jest bardzo wydatny, zwłaszcza u samców. Ubarwienie zmienne, najczęściej zdominowane przez oliwkową zieleń lub oliwkowy brąz. Niektóre osobniki na brązowym tle posiadają deseń z jasnozielonych, perełkowatych cętek. Podgardle jasne, białe lub kremowe. Spód ciała oraz boki pomarańczowe lub czerwone. U niektórych osobników głowa i przednia część ciała przybiera czerwoną lub wręcz bordową barwę. Ogon i kończyny pokryte ciemnymi pręgami. Samice mniej jaskrawe od samców, często rdzawo-rude. Zmienność ubarwienia zależy od obszaru występowania a także od stanu zdrowia i stanu emocjonalnego gadów. Ciało pokryte drobnymi, granulkowatymi łuskami bez kilku. Łuski na hełmie płaskie, sześciokątne w kształcie. Na palcach kończyn tylnych poszerzone łuski zwiększające powierzchnię stopy. |
| Odmiany | Brak. |
| Wygląd samca | Samiec większy, masywniej zbudowany, z silniejszą i mocniejszą głową. Pysk krótszy niż u samicy, silniejszy. Hełm bardzo wydatny, owalny lub półkolisty w kształcie. U starych osobników niekiedy ma większą powierzchnię niż cała głowa. Ubarwienie samca zmienne, najczęściej oliwkowo brązowe lub oliwkowo zielone z jasnozielonymi plamkami i cętkami. Na bokach ciała i na podbrzuszu barwa rdzawa lub czerwona. Na tułowiu niekiedy pionowe jasne pręgi. Podgardle jasne, kremowe lub białe. Kończyny i ogon pręgowane, pokryte paskami ciemnej czerwieni lub czerni. Głowa wraz z grzebieniem może wybarwić się na czerwono lub bordowo (stąd anglojęzyczna nazwa tego gatunku) |
| Wygląd samicy | Samica wyraźnie mniejsza i lżej zbudowana. Pysk dłuższy, szczuplejszy. Hełm znacznie mniejszy, owalny w kształcie, niekiedy stożkowaty. Ubarwienie bardziej rdzawo-brązowe, stonowane z widocznym, lekko rozmytym deseniem ciemniejszych pręg i cętek. |
| Cechy szczególne |
Najbardziej charakterystyczną cechą tego gatunku jest ubarwienie, kształt oraz wielkość hełmu i brak grzebienia na grzbiecie i ogonie. Jest jednym z gatunków jaszczurek zdolnych do poruszania się na tylnych kończynach. Potrafi bardzo szybko biegać po lądzie a w przypadku zagrożenia również po powierzchni wody. Specjalne, poszerzone łuski na bokach palców stóp zwiększają powierzchnie i umożliwiają bieg bez przebijania napięcia powierzchniowego wody. Stąd pochodzi lokalna nazwa tego bazyliszka(a także innych gatunków z tego rodzaju) - Jaszczurka Jezusa. |
| Biotop | Bazyliszki ekwadorskie zasiedlają lasy tropikalny deszczowe oraz galeriowe, zawsze w pobliżu zbiorników wodnych. Na swoje siedliska wybierają najczęściej nadbrzeżne zarośla lub stare, pochylone nad powierzchnią wody drzewa. Często kilka osobników zasiedla jeden obszar. W przypadku zagrożenia najczęściej rzucają się z gałęzi do wody. Doskonale pływają i nurkują. Jeżeli drapieżnik zaatakuje bazyliszka z dala od wody ucieka on na tylnych łapach do najbliższego drzewa na które błyskawicznie się wspina. Stosunkowo często spotykane na nadmorskich plażach w okolicach ujść rzek i strumieni. |
| Temperatura | 28-30°C, pod promiennikiem do 40°C, w nocy spadek do 22-25°C. |
| Wilgotność | Wilgotność powietrza w dzień 70-90%, w nocy 90-100%. |
| Terrarium | Terrarium dla bazyliszków powinno być jak największe, ze względu na spore rozmiary i dużą aktywność tych jaszczurek. Jako, że są to zwierzęta nadrzewne zbiornik powinien być wysoki, z dużą ilością mocnych konarów umożliwiających wspinaczkę. Można zastosować odporną i wytrzymałą ściankę strukturalną z pułkami aby zwiększyć powierzchnię aktywności gadów.Na podłoże najlepiej zastosować mieszaninę torfu kokosowego i ziemi, powierzchnię gruntu warto wyścielić mchem lub innych miękkim materiałem roślinnych. Jako, że bazyliszki są bardzo płochliwymi gadami należy zapewnić im jak największy komfort bytowania poprzez odpowiednie zagospodarowanie terrarium. Dobrym rozwiązaniem są żywe rośliny tropikalne zapewniające kryjówki a także poprawiające warunki wilgotnościowe z terrarium. Nie można używać roślin trujących (np. difenbachia) ani żadnych gatunków opatrzonych kolcami. Bazyliszki spijając wodę z liści mogłyby się zatruć a jeżeli wpadłyby w panikę podczas ucieczki łatwo doznałyby uszkodzeń o ciernie. Boczne ściany terrarium można wyłożyć taflami korkowymi aby zminimalizować ryzyko wystąpienia urazów mechanicznych na skutek zderzenia z twardą szybą. Bezwzględnie konieczny jest duży basen. Bazyliszki uwielbiają kąpać się w wodzie a często taki zbiornik służy też jako kuweta, dlatego ważne jest aby regularnie wymieniać wodę na świeżą. |
| Żywienie | Dieta bazyliszków w naturze jest bardzo urozmaicona. W hodowli staramy się jak najbardziej zróżnicować pokarm. Podajemy wszelkiego rodzaju karaczany, owady prostoskrzydłe, chrząszcze i ich larwy, młode gryzonie, ryby. Trzeba pamiętać aby karmiąc rybami podawać tylko takie o których mamy pewność, że nie pochodzą z "przechemizowanych" zbiorników. Dobrym rozwiązaniem jest podawanie planktonu łąkowego ale tylko z obszarów czystych ekologicznie i oddalonych od miast i dróg. Osobniki dorosłe niekiedy uzupełniają pokarm zwierzęcy owocami, kwiatami a także liśćmi. Koniecznie należy regularnie suplementować dietę preparatami witaminowo-mineralnymi, zwłaszcza w przypadku samic odbywających lęgi. |
| Rozmnażanie |
Gatunek ten jest rzadko spotykany w handlu, aczkolwiek przypuszczalnie nie jest trudny w hodowli i rozmnożeniu. Okres rozrodczy trwa od czerwca do listopada. samica po kopulacji składa w kilku lęgach od 5 do 10 jaj. Inkubacja w zależności od temperatury trwa 70 - 90 dni. W momencie wyklucia młode mają ok 15 -17 cm długości z ogonem.
|
| Zimowanie | Brak |
| Uwagi | Bazyliszki ekwadorskie są przypuszczalnie najefektowniej wyglądającymi bazyliszkami. W handlu są spotykane sporadycznie, znacznie rzadziej niż bazyliszek płatkogłowy i pręgowany. Ze względu na dość pokaźne rozmiary, dużą aktywność oraz płochliwość sprawiają często problemy zwłaszcza początkującym terrarystom. Przede wszystkim gady te wymagają naprawdę obszernego zbiornika w typie tropikalnym. Dodatkowo duża płochliwość i tendencje do wpadania w panikę wpływają na częste urazy mechaniczne i kontuzje. Obecnie nie pobiera się tych gadów z odłowu, dostępne w handlu osobniki pochodzą z hodowli. Jeśli decydujemy się na rozmnażanie bazyliszków należy pamiętać, że jest to gatunek haremowy, samce nie mogą żyć z jedna samicą, gdyż zostanie ona zamęczona. Odpowiednim rozwiązaniem jest trzymanie jednego samca z trzema samicami. W żadnym wypadku nie można razem trzymać dwóch samców ani osobników dorosłych wraz z młodymi. W pierwszym wypadku samce będą walczyć aż do śmierci słabszego osobnika, w drugim osobniki młode zostaną zjedzone przez dorosłe. |
| Odnośnik do opisu | http://www.terrarium.com.pl/zobacz/basiliscus-galeritus-bazyliszek-ekwadorski-301.html |
| Źródła informacji |
Na podstawie źródeł: 1. terrarium.com.pl/zobacz/basiliscus-galeritus-bazyliszek-ekwadorski-301.html 2. reptile-database.reptarium.cz 3. Henderson, C.L. 2010. Mammals, Amphibians, and Reptiles of Costa Rica - A field guide. University of Texas Press, Austin, 4. Maturana, H. R. 1962. A study of the species of the genus Basiliscus. Bull. Mus. Comp. Zool. Harvard 128 |
Informacje
0 Komentarze