Avicularia juruensis
Stan prawny
| Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
| Ochrona w Polsce: | Brak danych |
| Gatunek niebezpieczny: | Nie |
| CITES: | Nie jest na liście CITES |
| Gatunek inwazyjny w Polsce: | Nie |
Skale
| Trudność: | Gatunek umiarkowanie prosty w hodowli |
| Dostępność: | Gatunek o umiarkowanej dostępności |
| Siła jadu: | Słaby jad |
0.
1.
Gatunek |
|
| Nazwa gatunkowa: |
Avicularia juruensis (Mello-Leitão, 1923)
|
| Synonimy | Avicularia urticans |
Nazwa angielska
|
Brazilian Yellow Banded Bird Eater |
| Długość życia | Samice dożywają co najmniej 6-7 lat, samce minimum pół roku po ostatniej wylince. |
| Występowanie |
Brazylia, Ekwador, Kolumbia, Peru
Powiększenie mapy |
| Hodowla grupowa | Hodujemy pojedynczo |
| Aktywność | Nocna |
| Typ terrarium | Terrarium tropikalne |
| Wielkość terrarium dla dorosłego | 20x20x30 cm |
| Oświetlenie | 12 godzin |
| UVB | Niepotrzebne |
| Włoski parzące | Typ II |
| Środowisko życia | Gatunek nadrzewny |
| Informacje wstępne | Wyjątkowo charakterystyczny gatunek. Już u osobników L1-L2 widoczne bardzo delikatne „podkówki” ma odnóżach, około 4-5 wylinki kolor zmienia się na bardziej złocisty, „podkówki” robią się jeszcze bardziej widoczne. Dorosłe samice żółto – złotego koloru z zielonymi poblaskami, odwłok czarny, w przedniej części i po bokach gęsto pokryty kremowymi włoskami. Przez włoski na karapaksie przebija czarny kolor tworząc charakterystyczny dla tego gatunku, gwieździsty wzór. Włoski na całym ciele o lekko czerwonawym zabarwieniu, z wyraźnymi białymi końcówkami. Avicularia juruensis to gatunek o najlepiej widocznych pomarańczowych „podkówkach” i „obrączkach”, które stanowią najbardziej charakterystyczna cechę tego gatunku. Posiadają je także dorosłe samce, dzięki czemu są bardzo łatwo rozpoznawalne (obrączki występują także na nogogłaszczce przekształconej w bulbus, co jest ewenementem nie tylko na skalę rodzaju). |
| Odmiany | W naturze występują dwie odmiany: morphotype 1 oraz najpowszechniejsza morphotype 2 (znana wcześniej jako Avicularia urticans).[2] |
| Wygląd samca | Dorosłe samce oscylują wokół 5 cm DC, ale zdarzają się większe osobniki. |
| Wygląd samicy | Jest to gatunek duży, samice dorastają spokojnie do 7-7,5 cm DC. |
| Cechy szczególne | Gatunek ten sprzedawany był pod nazwą Avicularia magdalena. Rozmnażanie tego gatunku na dana chwilę jest dość słabo poznane z powodu niewielkiej liczby dorosłych samic i praktycznie zupełnego braku samców. |
| Biotop | Las deszczowy. |
| Temperatura | Utrzymujemy temperaturę na poziomie 25–29°C, z nieznacznymi spadkami nocnymi (2-3°C). Ważne aby pająk miał możliwość wyboru najkorzystniejszego pod względem temperatury miejsca w terrarium. |
| Wilgotność | Wilgotność na poziomie 75–85%. Raz na kilka dni zraszamy ścianki terrarium, przedstawiciele rodzaju Avicularia bardzo chętnie pobierają z nich wodę. |
| Terrarium | W terrarium umieszczamy sztuczne, lub naturalne, ale wyłącznie niepleśniejące elementy wystroju takie jak liście i korzenie. |
| Rozmnażanie |
Samice osiągają dojrzałość płciową około 10-11 wylinki, przy około 5 cm długości ciała wykazują gotowość do rozrodu, niemniej jednak lepiej poczekać z kopulacją aż samica dobije do pełnych 5,5 cm. Trwa to zazwyczaj około dwóch lat. Samce dojrzewają około 9-11 wylinki, co zajmuje im około półtora roku. Napełnionego samca umieszczamy w terrarium samicy, kontrolując cały przebieg kopulacji i w razie potrzeby asekurując samca. Po zakończonej kopulacji samca przekładamy do osobnego pojemnika. Dopuszczanie powtarzamy 2-3 razy napełnionym samcem. Kokon budowany jest zwykle od 1,5 do 4 miesięcy po kopulacji i znajduje się w nim 70-150 jaj. Zostawiamy go z samicą na minimum 3,5 tygodnia, po czym odbieramy (po tym czasie w kokonie powinny być już nimfy II).
|
| Uwagi | Młode osobniki tego gatunku są dość wrażliwe na wahania warunków panujących w zbiorniku, stąd polecane są raczej osobom które miały już kontakt z ptasznikami. |
| Odnośnik do opisu | http://www.terrarium.com.pl/zobacz/avicularia-juruensis-412.html |
| Źródła informacji | |
Informacje
0 Komentarze