Augacephalus breyeri
Stan prawny
| Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
| Ochrona w Polsce: | Brak danych |
| Gatunek niebezpieczny: | Nie |
| CITES: | Nie jest na liście CITES |
| Gatunek inwazyjny w Polsce: | Nie |
Skale
| Trudność: | Gatunek umiarkowanie trudny w hodowli |
| Dostępność: | Gatunek o bardzo ograniczonej dostępności |
| Siła jadu: | Silny jad |
0. Augacephalus breyeri
1. Augacephalus breyeri
Gatunek |
|
| Nazwa gatunkowa: |
Augacephalus breyeri (Hewitt, 1919)
|
| Synonimy | Pterinochilus breyeri |
Nazwa angielska
|
Golden Brown Baboon |
| Długość życia | Samice żyją prawdopodobnie nawet do 15 lat. Samce po ostatniej wylince żyją około 6 miesięcy. |
| Występowanie |
Mozambik, Republika Południowej Afryki, Suazi
Powiększenie mapy |
| Hodowla grupowa | Hodujemy pojedynczo |
| Aktywność | Nocna, O zmierzchu |
| Typ terrarium | Terrarium stepowe |
| Wielkość terrarium dla dorosłego | 30x30x30 cm |
| Oświetlenie | 12 godzin |
| UVB | Niepotrzebne |
| Dymorfizm płciowy | Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy |
| Włoski parzące | Brak włosków parzących |
| Środowisko życia | Gatunek naziemny |
| Informacje wstępne | Gatunek typowy dla rodzaju. |
| Wygląd samca |
W ubarwieniu gatunku dominują odcienie złota, beżu, brązu i pomarańczy. Odwłok ptasznika jest beżowy z dużą ilością "cętek", co tworzy charakterystyczny ornament. Na karapaksie od fovea odchodzą promieniście, we wszystkie strony, złote linie, a wokół oczu jest czarna "maska". Fovea lekko półokrągłe (zdecydowanie inny kształt niż fovea niż u A. ezendami lub A. junodi). Sternum jest czarne, również trochanter i coxa po wewnętrznej stronie mają aksamitnie czarny kolor. Sternum pokryte charakterystycznymi czarnymi lub pomarańczowymi długimi włoskami - cecha odróżniająca A. breyeri od innych gatunków w obrębie rodzaju. Na mostku są trzy pary sigilla. Wentralna część odwłoka jest jednolicie pomarańczowa (u niektórych osobników można dostrzec lekko jasniejszą "opaskę"). Widoczne są czarne pasy po wewnętrznej bocznej stronie I i II pary odnóży krocznych. Tarsus oraz metatarsus .I pary odnóży krocznych ma intensywnie pomarańczowy kolor, u nogogłaszczek oraz II, III i IV pary tylko tarsus jest pomarańczowy. Femora i tibiae pokryte od spodu dużą ilością jasnych włosków Samiec osiąga niecałe 2 cm (ok 18 mm). |
| Wygląd samicy | Dorosła samica osiąga do 5 cm DC. |
| Biotop | W naturze gatunek zamieszkuje sawanny. Budują gniazda między roślinnością i kamieniami lub zajmują obecne nory (zazwyczaj opuszczone przez inne zwierzęta). Na obszarze ich występowania temperatura w ciągu roku wynosi średnio 26-29°C, a średnia roczna suma opadów waha się w przedziale 500-900 mm. |
| Temperatura | W dzień 26-29°C, w nocy około 20°C. |
| Wilgotność | W dzień utrzymujemy na poziomie 50-60%, w nocy około 50%. |
| Terrarium | Jako podłoże zastosować możemy włókno kokosowe, piach, glinę. Do wystroju używamy suchych gałęzi, korzeni, kamieni i innych elementów wystroju. |
| Rozmnażanie |
Samice powinny być dorosłe po osiągnięciu 4 cm DC. Samce po osiągnięciu dorosłości posiadają narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach (tzw. bulbusy) oraz haki na pierwszej parze odnóży krocznych. Posiadanie haków goleniowych odróżnia ten gatunek od Augacephalus junodi. Brak konkretnych informacji odnośnie rozmnażania. Można jedynie spekulować, że warunki składania kokonu, czas rozwoju nimf i ilość młodych są podobne jak w przypadku Augacephalus ezendami.
|
| Odnośnik do opisu | http://www.terrarium.com.pl/zobacz/augacephalus-breyeri-2493.html |
| Źródła informacji |
|
Informacje
0 Komentarze