Gatunek
|
Nazwa gatunkowa: |
Theraphosa apophysis (Tinter, 1991)
|
Nazwa angielska
|
Pinktoe Goliath Tarantula, Pinkfoot Goliath Tarantula, Venezuelan Goliath Tarantula, Venezuelan Bird Spider
|
Długość życia
|
Samice 15-20 lat, natomiast samce około roku/dwóch lat po osiągnięciu dojrzałości płciowej
|
Występowanie
|
Kolumbia, Wenezuela
Powiększenie mapy
|
Hodowla grupowa
|
Hodujemy pojedynczo
|
Aktywność
|
Nocna
|
Typ terrarium
|
Terrarium umiarkowane
|
Wielkość terrarium dla dorosłego
|
45x45x30 cm
|
Oświetlenie
|
Oświetlenie niewymagane
|
Dymorfizm płciowy
|
Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy
|
Włoski parzące
|
Typ III
|
Środowisko życia
|
Gatunek naziemny
|
Informacje wstępne
|
Dorasta do około 11 cm długości ciała, z rozpostartymi odnóżami może przekroczyć 30 cm. Młode szaro-brązowe, z każdą kolejną wylinką robią się coraz bardziej brązowe. Tarsus i metatarsus młodych zabarwione na różowo. W miarę wzrostu różowe zabarwienie na odnóżach zaczyna być mniej intensywne. Charakterystyczny wzór trójkąta na karapaksie z wiekiem ptasznika zanika.
|
Wygląd samca
|
Samce mniej masywne,u dorosłych samców w ubarwieniu pojawia się fioletowo-różowy połysk. Po osiągnięciu dojrzałości płciowej na przedniej parze odnóży znajdują się haczyki, a na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy).
|
Wygląd samicy
|
Masywniejsze od samców, DC pomiędzy 10-13 cm
|
Cechy szczególne
|
W większości przypadków nerwowy, impulsywny ptasznik, nie wahający się ukąsić. Niepokojony często wyczesuję włoski parzące z odwłoka, typ III. Posiada narządy strydulacyjne pomiędzy odnóżami I i II. Gatunek ten ze względu na powyżej opisane zachowanie jak i wrażliwość na nieodpowiednią wilgotność w pojemniku hodowlanym asekuracyjnie nie jest polecany początkującym terrarystom a tym którzy mieli już wcześniej styczność z ptasznikami.
|
Biotop
|
W odróżnieniu od Theraphosa blondi i Theraphosa stirmi, Theraphosa apophysis żyje w bardziej suchych mniej gęstych lasach liściastych. Najczęściej wykopuje lub zasiedla gotowe głębokie nory.
|
Temperatura
|
W dzień 24-28°C, w nocy około 22°C
|
Wilgotność
|
70-75%
|
Terrarium
|
Jako podłoże najlepiej się sprawdza torf lub włókno kokosowe o grubości ok. 10 cm. Można wstawić miseczkę z wodą.Do pojemnika warto wstawić połówkę donicy lub duży korzeń. Tam pająk zrobi sobie kryjówkę.
|
Żywienie
|
Młode ptaszniki karmimy larwami mącznika młynarka, mniejszymi świerszczami/karaczanami. Dorosłe wszelakimi dużymi bezkręgowcami jak świerszcze, szarańcza, karaczany.
|
Rozmnażanie
|
Rozmnażanie tego gatunku jest bardzo trudne. Skompletowanie dorosłej pary nie jest łatwe jednak nie to stanowi największą trudność. Kopulacja zazwyczaj przebiega bez problemów. Po „akcie” i złożeniu kokonu samica często go zjada, dodatkowo utrzymanie odpowiednich warunków do inkubacji jest niezmiernie trudne. Oprzęd z jajami jest bardzo wrażliwy na przesuszenie jak i za dużą wilgotność. Często długie oczekiwanie na kokon kończy się linieniem samicy. Udane inkubacje zdarzają się podobno częściej niż u Theraphosa blondi i Theraphosa stirmi. Może ma tutaj znaczenie łatwiejsza identyfikacja dorosłej pary od wyżej wymienionych pozostałych gatunków rodzaju. Wielu hodowców podaje różne sposoby na udane rozmnożenie. Odpowiednie miesiące dopuszczania pary, stymulowanie pory suchej i deszczowej (okresowe obniżenie temperatury i wilgotności), zapewnienie całkowitego spokoju samicy połączone z absolutnym zakazem przesuwaniu jej terrarium nawet o 1 cm , dopuszczanie pary wiele razy. To tylko niektóre z wielu porad. Jaj w kokonie może być nawet ponad 200 sztuk, najczęściej jednak jest ich o wiele mniej, do tego często spora część nie przechodzi w stadium larwalne. Młode osobniki (L1, około 1,5-2,0 cm ciała) najlepiej od razu umieścić w małym faunaboxie lub innym większym pojemniku. Młode jak i podrośnięte, dorosłe sztuki są bardzo żarłoczne.
|
Odnośnik do opisu
|
http://www.terrarium.com.pl/zobacz/theraphosa-apophysis-618.html
|
Źródła informacji
|
|
0 Komentarze