Anolis valencienni
Stan prawny
| Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
| Ochrona w Polsce: | Brak danych |
| Gatunek niebezpieczny: | Nie |
| CITES: | Nie jest na liście CITES |
| Gatunek inwazyjny w Polsce: | Nie |
Skale
| Trudność: | Gatunek prosty w hodowli |
| Dostępność: | Gatunek o bardzo ograniczonej dostępności |
| Siła jadu: | Brak danych |
0. Anolis valencienni (foto: Luke Mahler)
1. Anolis valencienni (foto: Jonathan Losos)
Gatunek |
|
| Nazwa gatunkowa: |
Anolis valencienni (Duméril & Bibron, 1837)
|
| Synonimy |
Anolis valencienni — DUMÉRIL & BIBRON 1837: 131 Dactyloa valencienni — FITZINGER 1843: 67 Placopsis ocellata — GOSSE 1850: 346 Anolis leucocephalus — HALLOWELL 1856: 226 Xiphocercus valenciennii — COPE 1864: 168 Xiphocercus valenciennesii — BOULENGER 1885: 9 Xiphocercus valenciennesi — BARBOUR 1920: 62 Xiphocercus valenciennesi — GRANT 1940: 81 Anolis valenciennessi — ETHERIDGE 1960: 92 Norops valencienni — SCHWARTZ & HENDERSON 1988: 161 Anolis valencienni — SCHWARTZ & HENDERSON 1991: 350 Norops valencienni — NICHOLSON 2002 Anolis valencienni — LOSOS 2007 Norops valencienni — NICHOLSON et al. 2012 |
Nazwa angielska
|
Jamaican Twig Anole, Short-Tail Anole |
Nazwa niemiecka
|
Schwertschwanz-Anolis |
| Podgatunki | Brak |
| Długość życia | Pewnie około 5-7 lat |
| Występowanie |
Jamajka
Powiększenie mapy |
| Hodowla grupowa | Hodujemy pojedynczo, Hodujemy w parach, Hodujemy w haremach |
| Aktywność | Dzienna |
| Typ terrarium | Terrarium tropikalne |
| Oświetlenie | 12 godzin |
| UVB | 5% |
| Dymorfizm płciowy | Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy |
| Środowisko życia | Gatunek nadrzewny |
| Informacje wstępne | Gatunek ten należy do bardzo skrytych, przez co najłatwiej zaobserwować go w środowisku naturalnym, gdy śpi na łodygach. W dzień rzadko obserwowany. |
| Wygląd samca | Samce przeciętnie osiągają maksymalną długość 80 mm bez ogona i 190 mm z ogonem. Ubarwienie jest bardzo maskujące, w różnych odcieniach szarości i brązu, w zależności od różnych czynników może stać się całkiem brązowy lub prawie biały (anolisy szybko zmieniają ubarwienie). Często obecne są ciemne pasy w poprzek grzbietu, zwłaszcza ogona. U wielu osobników obecne są także ciemne pasy wzdłuż boków. Spód ciała jasny, beżowy lub szarawy. Duży fałd podgardzielowy jest różowy, jasnofioletowy, bywa też podobno u niektórych osobników żółty, czerwonawy lub niebieskawy. |
| Wygląd samicy | Samice dorastają do 65 mm bez ogona i 135 mm z ogonem. Wyglądem bardzo przypominają samców, ale mają głowę nieco mniej masywną. Fałd podgardzielowy jest również obecny u samic, nieznacznie mniejszy niż u samców. |
| Cechy szczególne | Anolis ten porusza się bardzo powoli, choć zdolny jest do szybkich skoków polując lub uciekając przed niebezpieczeństwem. Ogon u tego gatunku jest względnie krótki, w porównaniu z innymi gatunkami anolisów, ale pomaga osobnikom w poruszaniu się pośród gałęzi krzewów i drzew. |
| Biotop | Anolis ten zamieszkuje całą Jamajkę, nawet ponad 1200 m npm. Szczególnie lubi przebywać na cienkich gałązkach i łodygach roślin, czemu zawdzięcza swą angielską nazwę. |
| Temperatura | W dzień 24-28°C, pod promiennikiem maksymalnie 35°C, w nocy około 20°C. W lato dzień powinien trwać około 14 godzin, stopniowo skracany do 10 godzin zimą. Wtedy też, na okres około dwóch miesięcy, można obniżyć temperaturę w dzień i w nocy, aby lepiej odzwierciedlić warunki naturalne tego gatunku. Pomaga to przy stymulacji zachowań godowych, choć nie jest konieczne. |
| Wilgotność | W dzień 60-70%, w nocy do 90%. Choć przy nieco niższej wilgotności anolisy radzą sobie równie dobrze. |
| Terrarium | Terrarium tropikalne typu pionowego odpowiednio wentylowane. Im więcej żywych roślin tym lepiej, natomiast ścianki z korka wedle uznania: nie są konieczne, ponieważ te anolisy, jak i inne zresztą, z łatwością poruszają się po pionowych szybach. Szczególnie ważne jest umieszczenie bardzo cienkich gałązek dla tego gatunku. |
| Żywienie | Odpowiedniego rozmiaru owady karmowe dostępne w handlu lub plankton łąkowy. Bywa też, że mogą się skusić na miękkie dojrzałe kawałki owoców lub musy owocowe. |
| Rozmnażanie |
Obniżenie temperatury na okres około dwóch miesięcy pomaga przy stymulacji zachowań godowych, choć nie jest konieczne. Anolisy te, podobnie jak i inne karaibskie, rozmnażają się przez cały rok, jeśli zachowane mają warunki "letnie" bez przerwy. W przeciwieństwie do większości anolisów, jajka składane są nie do podłoża, ale w szczeliny w ściankach, korzeniach, kamieniach, korku, raczej jak u małych gekonów z rodzaju Gonatodes i Sphaerodactylus. Dokładnie jak u tych gekonów, różne samice często składają jajka w to samo miejsce, co inne, przez co w ich naturalnym środowisku można znaleźć nawet kilkadziesiąt jajek w jednej szczelinie. Jajka przeciętnie mają wymiary 7x11 mm i można je zostawić w terrarium. W warunkach hodowlanych można je również przenieść do inkubatora. W temperaturze 23-28°C młode klują się po około 50-60 dniach. Należy je odchować w mniejszych zbiornikach o wystroju podobnym do terrarium rodziców. |
| Zimowanie | Jak wyżej zasygnalizowano, na okres około dwóch miesięcy można nieznacznie obniżyć temperaturę, co zeskutkuje mniejszą aktywnością jaszczurek. Nie występuje u nich jednak zimowanie w znaczeniu ścisłym. |
| Uwagi | Jak u wszystkich anolisów, występuje autotomia oraz znaczna agresja wśród samców, dlatego nie należy trzymać więcej niż jednego samca w terrarium (chyba że jest bardzo duże i posiada kilka wysp grzewczych). |
| Źródła informacji |
|
Informacje
0 Komentarze