Anolis trinitatis
Stan prawny
| Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
| Ochrona w Polsce: | Nie objęty ochroną |
| Gatunek niebezpieczny: | Nie |
| CITES: | Nie jest na liście CITES |
| Gatunek inwazyjny w Polsce: | Nie |
Skale
| Trudność: | Gatunek prosty w hodowli |
| Dostępność: | Gatunek o bardzo ograniczonej dostępności |
| Siła jadu: | Gatunek niejadowity |
0. Anolis trinitatis (samiec)
1. Anolis trinitatis (samiec)
2. Anolis trinitatis (samica)
Gatunek |
|
| Nazwa gatunkowa: |
Anolis trinitatis (Reinhardt & Lütken, 1862)
|
| Synonimy |
Anolis trinitatis REINHARDT & LÜTKEN 1862: 269 Anolis vincenti GARMAN 1887: 46 Anolis trinitatis trinitatis — UNDERWOOD in WILLIAMS et al. 1959: 212 Anolis trinitatis vincentii — UNDERWOOD in WILLIAMS et al. 1959: 213 Anolis trinitatis — SCHWARTZ & HENDERSON 1991: 349 Anolis trinitatus [sic] — CREER et al. 2001 Anolis trinitatus [sic] — NICHOLSON et al. 2005 Dactyloa trinitatis — NICHOLSON et al. 2012 |
Nazwa angielska
|
St. Vincent's Bush Anole, Trinidad Anole |
| Długość życia | Około 5 lat, w niewoli przy odpowiednich warunkach nieznacznie dłużej |
| Występowanie |
Saint Vincent i Grenadyny, Trynidad i Tobago
Powiększenie mapy |
| Hodowla grupowa | Hodujemy pojedynczo, Hodujemy w parach, Hodujemy w haremach |
| Aktywność | Dzienna |
| Typ terrarium | Terrarium tropikalne |
| Wielkość terrarium dla dorosłego | 45x45x60 cm |
| Wielkość terrarium dla pary | 45x45x60 cm |
| Oświetlenie | 12 godzin |
| UVB | 5% |
| Dymorfizm płciowy | Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy |
| Środowisko życia | Gatunek nadrzewny |
| Informacje wstępne |
Gatunek ten należy do grupy wyjątkowo pięknie ubarwionych mniejszych i średnich anolisów żyjących na Wyspach Karaibskich. Wszystkie należą do łatwych w hodowli, szkoda więc wielka, że nie cieszą się należną im popularnością wśród hodowców w Polsce. A. trinitatis pochodzi z wysp św. Wincentego i Grenady, ale został introdukowany również na Trynidad i Tobago. Jego nazwa łacińska pochodzi od Trynidadu, gdzie został po raz pierwszy opisany naukowo. Zaliczany jest do średnich rozmiarowo gatunków anolisów karaibskich, jak np. A. aeneus. |
| Wygląd samca |
Podstawowym kolorem ciała jest jasnoniebieski, jaskrawy zielony lub żółtozielony, natomiast ogon, im bliżej końca, tym ciemniejszy. Boki tułowia i kończyny tylne (często też przednie) są jasnozielone lub ciemnożółtawe. Krawędzie pyska i jego spód są żółtawe, natomiast rejon wokoło oczu ciemnoniebieski. Głowa jest często cała jasnoniebieska, ale nie zawsze. Brzuszna część ciała jest biała. Stosunkowo mały jak na anolisy fałd podgardzielowy jest koloru żółtego. Dorasta do 74 mm długości ciała bez ogona. |
| Wygląd samicy |
Ubarwienie samicy podobne jest do samca, choć mniej jaskrawe. Ogólnie budowa ciała bardziej smukła, rejon oczu nieco jaśniejszy niż u samców (ale również niebieski, choć głowa nigdy nie jest jasnoniebieska, jak u wielu samców), ogon jaśniejszy. Brzuch zupełnie biały, jak u samców. Jeszcze mniejszy fałd podgardzielowy niż u samca. Dorasta do 57 mm długości ciała bez ogona. |
| Cechy szczególne | Gatunek ten należy do grupy 14 gatunków anolisów o zmniejszonym fałdzie podgardzielowym w porównaniu z większością ponad 300 gatunków anolisów (źródło: http://www.faculty.biol.vt.edu/jenssen/pdfMS/Orrell&Jenssen_1998.pdf). |
| Biotop | Anolisy te żyją na drzewach i krzewach, zwykle do 3 metrów wysokości nad podłożem. |
| Temperatura | W dzień 24-28°C, pod promiennikiem maksymalnie 35°C, w nocy około 20°C. W lato dzień powinien trwać około 14 godzin, stopniowo skracany do 10 godzin zimą. Wtedy też, na okres około dwóch miesięcy, można obniżyć temperaturę w dzień i w nocy, aby lepiej odzwierciedlić warunki naturalne tego gatunku. Pomaga to przy stymulacji zachowań godowych, choć nie jest konieczne. |
| Wilgotność | W dzień 60-70%, w nocy do 90%. Choć przy nieco niższej wilgotności anolisy radzą sobie równie dobrze. |
| Terrarium | Terrarium tropikalne typu pionowego odpowiednio wentylowane. Im więcej żywych roślin tym lepiej, natomiast ścianki z korka wedle uznania: nie są konieczne, ponieważ te anolisy, jak i inne zresztą, z łatwością poruszają się po pionowych szybach. |
| Żywienie | Odpowiedniego rozmiaru owady karmowe dostępne w handlu lub plankton łąkowy. Bywa też, że mogą się skusić na miękkie dojrzałe kawałki owoców lub musy owocowe. |
| Rozmnażanie |
Obniżenie temperatury na okres około dwóch miesięcy pomaga przy stymulacji zachowań godowych, choć nie jest konieczne. Anolisy te, podobnie jak i inne karaibskie, rozmnażają się przez cały rok, jeśli zachowane mają warunki "letnie" bez przerwy. Jajka składane są do podłoża, dlatego ważne jest, by było wilgotne. Można je potem przenieść do inkubatora, ale zazwyczaj trudno jest je zlokalizować i młode bez problemu klują się w terrarium. Młode należy odchować w mniejszych zbiornikach o wystroju podobnym do rodziców.
|
| Zimowanie | Jak wyżej zasygnalizowano, na okres około dwóch miesięcy można nieznacznie obniżyć temperaturę, co zeskutkuje mniejszą aktywnością jaszczurek. Nie występuje u nich jednak zimowanie w znaczeniu ścisłym. |
| Uwagi | Swoje piękne, jaskrawe ubarwienie najlepiej prezentują przy dobrym oświetleniu. Jak u wszystkich anolisów, występuje autotomia oraz znaczna agresja wśród samców, dlatego nie należy trzymać więcej niż jednego samca w terrarium (chyba że jest bardzo duże i posiada kilka wysp grzewczych). |
| Źródła informacji |
|
Informacje
0 Komentarze