Gatunek
|
|
Nazwa gatunkowa: |
Anolis roquet (Lacépède, 1788)
|
|
Synonimy
|
Lacerta roquet; Anolis martinicensis; Anolis cepedii; Anolis goudotii; Dactyloa goudotii; Ptychonotus fasciatus; Anolis roquet
|
Nazwa angielska
|
Martinique's Anole, Savannah Anole
|
|
Podgatunki
|
- Anolis roquet roquet (BONNATERRE 1789)
- Anolis roquet caracoli LAZELL 1972
- Anolis roquet majolgris LAZELL 1972
- Anolis roquet salinei LAZELL 1972
- Anolis roquet summus LAZELL 1972
- Anolis roquet zebrilus LAZELL 1972
|
|
Długość życia
|
Do około 5 lat.
|
|
Występowanie
|
Martynika
Powiększenie mapy
|
|
Hodowla grupowa
|
Hodujemy pojedynczo, Hodujemy w parach, Hodujemy w haremach
|
|
Aktywność
|
Dzienna
|
|
Typ terrarium
|
Terrarium tropikalne
|
|
Wielkość terrarium dla pary
|
60x45x60 cm
|
|
Wielkość terrarium dla haremu
|
60x60x90 cm
|
|
Oświetlenie
|
12 godzin
|
|
UVB
|
5%
|
|
Dymorfizm płciowy
|
Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy
|
|
Środowisko życia
|
Gatunek nadrzewny
|
|
Informacje wstępne
|
Anolis roquet stosunkowo rzadko spotykany w prywatnych hodowlach,wciąż ustępuje miejsca popularniejszemu Anolis carolinensis. Na uwagę zasługuje zwłaszcza jego ubarwienie-na zielonym tle do połowy tułowia występują czarno-niebieskie znaczenie. Na nich znajdują się jaśniejsze kremowo-żółte plamy. Posiadają też żółty fałd podgardzielowy. Poszczególne podgatunki nieznacznie różnią się ubarwieniem i wielkością.
|
|
Odmiany
|
Przynajmniej u A. roquet summus, który jest najczęściej hodowanym w Europie podgatunkiem, występują odmiany: zielona, czarnogłowa oraz niebieska. Najwięcej jest tych pierwszych.
|
|
Wygląd samca
|
Samce są znacznie większe i fantazyjniej ubarwione od samic.Posiadają też widoczne zgrubienie u nasady ogona mieszczące parzysty narząd kopulacyjny (półprącie) i znacznie większy fałd podgardzielowy prezentowany w trakcie godów i walk. Samce czasami osiągają nieco ponad 20 cm długości całkowitej. Mają imponujący, duży żółty fałd podgardzielowy, często nakrapiany, w zależności od podgatunku.
|
|
Wygląd samicy
|
Są skromniej ubarwione od samców i nieco mniejsze. Samice zwykle osiągają 16-17 cm, choć bywają i większe (moja największa miała 183 mm długości całkowitej - Radagast). Podobnie jak samce, posiadają żółty fałd podgardzielowy.
|
|
Cechy szczególne
|
Endemit zamieszkuje tylko Martynikę. Pomimo swojego ubarwienia stosunkowo rzadko spotykane w hodowli prywatnej. Podobnie jak u innych anolisów samce wykazują wobec siebie znaczną agresywność.
|
|
Biotop
|
Zamieszkuje wysokie partie w tropikalnych lasów, choć bywa spotykany także w przydomowych ogrodach.
|
|
Temperatura
|
25-27°w dzień, pod promiennikiem do 35°C, z kilkustopniowym spadkiem w nocy
|
|
Wilgotność
|
W dzień 60-70%, w nocy do 90%.
|
|
Terrarium
|
Typu wertykalnego z dużą liczbą konarów i gałęzi do wspinaczki. Można je obsadzić roślinami (Scindapsus spp., Ficus pumila, Chlorophytum comosum), które pomogą w utrzymaniu wysokiej wilgotności. Ścianki mogą zostać wyłożone np.korkiem zwiększy to powierzchnie życiową naszych podopiecznych. Jak podłoże powinien stanowić substrat pomagający utrzymać wysoką wilgotność.
|
|
Żywienie
|
Owadożerne, ich pokarm stanowią wszelkie bezkręgowce odpowiedniej wielkości. W niewoli powinniśmy zapewnić im jak najbardziej zróżnicowaną dietę mogą to być:świerszcze, mniejsze gatunki karaczanów, larwy mącznika, szarańcze, mole woskowe. Latem, możemy podawać plankton łąkowy, oczywiście zebrany z nieskażonych, oddalonych od dróg łąk.
|
|
Rozmnażanie
|
Obniżenie temperatury na okres około dwóch miesięcy pomaga przy stymulacji zachowań godowych, choć nie jest konieczne. W naturze sezon godowy trwa zwykle od wiosny do lata, ale anolisy te, podobnie jak i inne, rozmnażają się przez cały rok, jeśli zachowane mają warunki "letnie" bez przerwy. Jajka składane są do podłoża, dlatego ważne jest, by było wilgotne. Można je potem przenieść do inkubatora, ale zazwyczaj trudno jest je zlokalizować i młode bez problemu klują się w terrarium. Wylęgają się po ok. 40-50 dniach (inkubowane w temp. 23-28°C) i mają 5-6 cm. Należy je odchować w mniejszych zbiornikach o wystroju podobnym do rodziców. Dojrzałość płciową osiągają po ok. roku (samce nawet po 6-7 miesiącach), wtedy też przystępują do godów. W trakcie godów samce tokują i prezentują swój wydatny fałd podgardzielowy, kiwając przy tym głową pionowo.
|
|
Zimowanie
|
Jak wyżej zasygnalizowano, na okres około dwóch miesięcy można nieznacznie obniżyć temperaturę, co zeskutkuje mniejszą aktywnością jaszczurek. Nie występuje u nich jednak zimowanie w znaczeniu ścisłym.
|
|
Uwagi
|
Swoje piękne, jaskrawe ubarwienie najlepiej prezentują przy dobrym oświetleniu. Jak u wszystkich anolisów, występuje autotomia oraz znaczna agresja wśród samców, dlatego nie należy trzymać więcej niż jednego samca w terrarium (chyba że jest bardzo duże i posiada kilka wysp grzewczych).
|
|
Źródła informacji
|
|
Stan prawny
Skale
Informacje
0 Komentarze