Gatunek
|
Nazwa gatunkowa: |
Alphitobius diaperinus (Panzer, 1797)
|
Nazwa polska
|
Pleśniakowiec lśniący
|
Długość życia
|
1 rok
|
Hodowla grupowa
|
Hodujemy w stadzie
|
Aktywność
|
Całodobowa
|
Oświetlenie
|
Oświetlenie niewymagane
|
UVB
|
Niepotrzebne
|
Dymorfizm płciowy
|
Dymorfizm niewidoczny
|
Informacje wstępne
|
Typowy przedstawiciel rodziny czarnuchowatych (Tenebrionidae). Chrząszcze te osiągają do 8 mm długości. Ciało łódkowate, lekko przypłaszczone, czarnego lub kasztanowego koloru. Czułki perełkowate, stopniowo rozszerzające się ku końcom. Spód ciała jaśniejszy, bordowy. Larwy, jak u większości czarnuchowatych, przypominają pokrojem ciała drutowce (larwy sprężyków - Elateridae). Są żółtawego lub brązowo-szarego koloru, wydłużone i cylindryczne. Chityna na środku segmentów często mocno przyciemniona, nawet ciemnobrązowa. Posiadają krótkie czułki i słabo wykształcone trzy pary odnóży. Tuż przed przepoczwarczeniem osiagają ok. 1,5 cm. W hodowli może się pojawiać bardzo podobny do A. diaperinus pokrewny gatunek – A. laevigatus (Fabricius, 1781).
|
Biotop
|
W naturze chrząszcze zasiedlają miejsca z nagromadzoną gnijącą materią organiczną. Larwy i dorosłe chrząszcze odżywiają się martwymi organizmami i butwiejącą materią roślinną. Jest również pospolitym chrząszczem synantropijnym (towarzyszącym człowiekowi), zasiedlającym fermy drobiu i gołębniki, magazyny produktów zbożowych, spiżarnie. Notowany jako poważny szkodnik w przemyśle drobiowym. Chrząszcze atakują chore i martwe kury, pożerają je.
|
Temperatura
|
30 - 35°C
|
Wilgotność
|
ok. 80%
|
Terrarium
|
Dowolny pojemnik z warstwą otrębów pszennych.
|
Żywienie
|
Poza otrębami pszennymi owady chętnie konsumują owoce i warzywa, będące jednocześnie głównym źródłem wody dla owadów. Jedzą też chleb, mięso i niemal wszelką materię organiczną, nie ma problemów z ich karmieniem.
|
Rozmnażanie
|
Pleśniakowiec to kolejna "samoobsługowa" hodowla. Szybkość rozwoju jest bezpośrednio skorelowana z temperaturą (im wyższa, tym szybciej rosną i przepoczwarczają się larwy). 4 - 30 dni po kopulacji samice rozpoczynają składanie jaj. Wytwarzają ich po 2 - 50 dziennie i przyklejają do fragmentów podłoża. W ciągu swojego długiego życia (średnio 400 dni, rekordowo ponad 700) jedna samica składa nawet 2500 jaj (wielkości 1,2 mm). Inkubacja trwa 3,3 dnia w temperaturze 32-38°C i 9,7 dnia w temperaturze 15,6°C. Świeżo wyklute larwy mierzą ok. 2 - 3 mm i można je zobaczyć wysypując odrobinę otrębów na czarne tło. W ciągu okresu larwalnego (338 dni w 15°C, 48 w 25°C. 34 w 30°C) larwy przechodzą 6 - 9 linień. W niesprzyjających warunkach czas rozwoju i liczba linień może ulec zwiększeniu. W temperaturze 10°C rozwój larw i tworzenie jaj zostaje wstrzymane. Przed przepoczwarczeniem wyrośnięte larwy wychodzą na powierzchnię podłoża i wyginają się w charakterystyczny kształt litery "J". Po kilku dniach przekształcają się w poczwarki wielkości dorosłego chrząszcza i po 5-7 dniach wychodzą z poczwarek. Początkowo ciemne są tylko oczy i aparat gębowy, z czasem ciemnieją odnóża i jest to nieomylny znak, że niedługo dojrzały chrząszcz wyjdzie z poczwarki. Samice są zdolne do rozrodu po 3 dniach od przepoczwarczenia, a pierwsze jaja składają po 11.
|
Uwagi
|
Są też wektorami wielu groźnych bakterii i wirusów jak: Salmonella, Escherichia coli, Bacillus, Micrococcus, Streptococcus oraz nicieni i tasiemców (np. Choanotaenia i Raillietina). W ciele larw kumulują się mykotoksyny (np. F-2 wytwarzana przez grzyb Fusarium roseum), mające rakotwórcze właściwości. Nie są znane skutki oddziaływania wyżej wymienionych czynników na hodowane bezkręgowce, jednak należy zachować pewną ostrożność w przypadku stosowania tego owada jako pokarmu.
|
Odnośnik do opisu
|
http://www.terrarium.com.pl/zobacz/alphitobius-diaperinus-plesniakowiec-lsniacy-1830.html
|
Źródła informacji
|
- Burakowski B., 1993: Laboratory methods for rearing soil beetles (Coleoptera). Polska Akademia Nauk Muzeum i Instytut Zoologii, Warszawa.
- Stebnicka Z., 1991: Czarnuchowate - Tenebrionidae. Klucze do oznaczania owadów Polski: cz. XIX, zeszyt 91, PWN, Warszawa.
- Swatonek F. 1970: On the biology of the lesser mealworm beetle (Alphitobius diaperinus). Anzeiger fuer Schaedlingskunde und Pflanzenschutz 43, 101−104.
- Wilson, T. H., Miner, F. D., 1969, Influence of temperature on development of the Lesser Mealworm, Alphitobius diaperinus (Coleoptera: Tenebrionidae). J. Kansas Entomol. Soc., 42: 294-303.
|
0 Komentarze