Agama spinosa - agama kolczasta
Stan prawny
Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
Ochrona w Polsce: | Brak danych |
Gatunek niebezpieczny: | Nie |
CITES: | Nie jest na liście CITES |
Gatunek inwazyjny w Polsce: | Nie |
Skale
Trudność: | Gatunek umiarkowanie trudny w hodowli |
Dostępność: | Gatunek o ograniczonej dostępności |
Siła jadu: | Gatunek niejadowity |
Gatunek |
|
Nazwa gatunkowa: |
Agama spinosa (Gray, 1831)
|
Nazwa polska | Agama kolczasta, agama kolcołuska |
Nazwa angielska | Gray's Spiny Agama |
Podgatunki | Brak wyróżnionych podgatunków. |
Długość życia | Ok 10 lat. |
Występowanie |
Dżibuti, Egipt, Erytrea, Etiopia, Somalia, Sudan
Powiększenie mapy |
Hodowla grupowa | Hodujemy w haremach, Hodujemy w stadzie |
Aktywność | Dzienna |
Typ terrarium | Terrarium pustynne |
Wielkość terrarium dla haremu | 120x60x50 cm |
Oświetlenie | 14 godzin |
UVB | 10% |
Dymorfizm płciowy | Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy |
Środowisko życia | Gatunek naziemny |
Informacje wstępne | Jest to średniej wielkości jaszczurka, dorosłe osobniki dorastają do ok 20 - 24 cm dł. Ogólną budową zbliżona do innych przedstawicieli rodzaju Agama. Ciało krępe, lekko spłaszczone. Głowa stosunkowo niewielka, o trójkątnym kształcie. Ogon stanowi ok. połowy całkowitej długości ciała. Kończyny długie i muskularne. Charakterystyczne dla tego gatunku jest występowanie kilku krótkich rzędów niewielkich kolców na karku i po bokach szyi. Rząd kolców biegnący wzdłuż kręgosłupa na szyi jest szczególnie widoczny u samców. |
Odmiany | Brak. |
Wygląd samca | Samiec charakteryzuje się nieco bardziej masywną budową ciała od samicy. Głowa jest nieco większa i szersza, szczęki silniejsze. Kolce na karku są zazwyczaj bardziej rozwinięte. W okresie godowym samiec przybiera bardzo atrakcyjne ubarwienie. Tułów staje się oliwkowo zielony lub zielono-błękitny. |
Wygląd samicy | Samica jest z reguły mniejsza i lżej zbudowana od samca. Pysk jest dłuższy i bardziej spiczasty. W okresie godowym samica również przybiera bardzo charakterystyczne ubarwienie. Tułów staje się oliwkowo-żółty z licznymi, okrągłymi plamami w kolorze czerwonym lub pomarańczowym. |
Cechy szczególne |
Najbardziej charakterystyczną cechą jest unikalne ubarwienie samców i samic w okresie godowym oraz krótkie kolce na karku, od których pochodzi nazwa gatunku. W naturze często spotykane są w bardzo dużych koloniach (nawet do kilkudziesięciu osobników), w których każdy harem ma swój określony rewir. Grupowe występowanie wydatnie zwiększa szansę wczesnego wykrycia drapieżnika. |
Biotop | Jest to gatunek preferujący rejony pustynne o podłożu skalistym. W Egipcie zasiedla głównie wyżyny i góry wschodniej części kraju, graniczące z wybrzeżem Morza Czerwonego. W południowych rejonach zasięgu swojego występowania gatunek ten zasiedla również pustynne obszary nizinne, często na siedliska wybiera tam wyschnięte koryta rzek porośnięte pustynnymi akacjami. |
Temperatura | W dzień w naturze powyżej 35°C, w nocy poniżej 20°C. |
Wilgotność | Poniżej 50%. |
Terrarium | Jest to gatunek ściśle związany ze środowiskami skalistymi, dlatego terrarium musi mieć zbliżony charakter. Na podłoże najlepiej wykorzystać fragmenty darni wraz z elementami roślinnymi, takimi jak stare źdźbła i korzenie traw zmieszane ze żwirem o różnej granulacji. Na nim koniecznie należy wyłożyć dużą ilość różnej wielkości kamieni, poukładanych w taki sposób aby tworzyły zarówno pionowe jak i poziome powierzchnie. |
Żywienie | Odżywia się różnorodnymi bezkręgowcami: owadami (zwłaszcza mrówkami i szarańczakami), pająkami, skorpionami i krocionogami. Okazjonalnie może zjadać również mniejsze od siebie jaszczurki. Zaobserwowano, że chętnie odżywia się także owocami roślin z rodzaju Capparis. |
Rozmnażanie |
Podczas okresu godowego obie płcie przybierają charakterystyczne ubarwienie. Samiec zajmuje widoczne miejsce w swoim rewirze, którym może być duży głaz lub pień martwego drzewa i wykonuje rytualne gesty głową w celu zainteresowania potencjalnych partnerek. Gdy zauważy zbliżającą się samicę zaczyna wykonywać gesty przednią częścią ciała, przypominające pompki.
|
Zimowanie | Brak danych. |
Uwagi | Niemal wszystkie osobniki dostępne w sprzedaży pochodzą z odłowu i często są w stanie skrajnego wyczerpania. |
Źródła informacji |
Własne doświadczenia w hodowli oraz: 1. Baha El Din, S. (2006) A Guide to the Reptiles and Amphibians of Egypt. American University in Cairo Press, Cairo. 2. Egypt’s Biodiversity: Reptiles - Spiny agama 3. Anderson, J. 1898. Zoology of Egypt. Vol. l. Reptilia and Batrachia. B. Quaritch, London |
Informacje
Dodano przez: | Jakub_Kowalski |
Pomogli: | Nook, kurimu, drakun, |
Dodano: | paź 10 2013 08:52 |
Aktualizowano: | lis 02 2015 12:45 |
Wyświetlenia: | 3236 |
Komentarzy: | 0 |
0 Komentarze