Acrantophis madagascariensis - Boa madagaskarski
Stan prawny
| Aneks UE: | Aneks A |
| Ochrona w Polsce: | Brak danych |
| Gatunek niebezpieczny: | Nie |
| CITES: | Załącznik I |
| Gatunek inwazyjny w Polsce: |
Skale
| Trudność: | Gatunek umiarkowanie trudny w hodowli |
| Dostępność: | Gatunek o umiarkowanej dostępności |
| Siła jadu: | Brak danych |
0.
1.
Gatunek |
|
| Nazwa gatunkowa: |
Acrantophis madagascariensis (Duméril & Bibron, 1844)
|
| Synonimy | Boa madagascariensis, Pelophilus madagascariensis |
Nazwa polska
|
Boa madagaskarski |
Nazwa angielska
|
Madagascar Ground Boa, Malagasy Ground Boa |
Nazwa niemiecka
|
Die Nördliche Madagaskarboa |
Nazwa czeska
|
Hroznýš madagaskarský |
| Długość życia | 20-30 lat |
| Występowanie |
Madagaskar
Powiększenie mapy |
| Hodowla grupowa | Hodujemy pojedynczo, Hodujemy w parach |
| Aktywność | Nocna, O zmierzchu |
| Typ terrarium | Terrarium umiarkowane |
| Wielkość terrarium dla dorosłego | 200x50x50 cm |
| Oświetlenie | 12 godzin |
| UVB | Niepotrzebne |
| Dymorfizm płciowy | Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy |
| Środowisko życia | Gatunek nadrzewny, Gatunek naziemny |
| Informacje wstępne |
Boa madagaskarskie to masywne węże o krępej budowie ciała. Bogate ubarwienie w odcieniach brązu oraz czerni stanowi świetny kamuflaż w środowisku naturalnym. Wzór na grzbiecie złożony jest z nieregularnych, wydłużonych, owalnych plam, które najczęściej są ze sobą połączone i tworzą swoisty łańcuch. Po jego obydwu stronach znajdują się wyraźne czarne plamy (zdarza się, że także są zespolone), z kolei na bokach ciała widoczne są cętki z ciemnymi krawędziami oraz jasnym wnętrzem. Wzdłuż pyska, za oczami przebiegają dwie czarne smugi, a na głowie zauważyć można charakterystyczne, równolegle ułożone linie, przypominające czasami wygiętą literę "H". Gatunek ten osiąga średnio 180 - 250 cm długości, zdarzają się jednak osobniki przekraczające nawet 300 cm. |
| Wygląd samca | Samce są zwykle mniejsze od samic, posiadają wyraźne pazurki odbytowe, które mogą być wskazówką przy określaniu płci węża. |
| Wygląd samicy | Samice osiągają większe rozmiary, a ich pazurki odbytowe są znacznie mniejsze niż u samców. |
| Cechy szczególne | Naziemne boa madagaskarskie zwykle nie przejawiają agresji i szybko przyzwyczajają się do obecności człowieka. Trzeba jednak pamiętać, że przestraszone czy zdenerwowane mogą zaatakować i dotkliwie pokąsać, dotyczy to szczególnie osobników młodych, które nerwowo reagują na wszelkie bodźce z zewnątrz. |
| Biotop | Acrantophis madagascariensis to gatunek zamieszkujący zróżnicowane środowisko. Węże te można spotkać zarówno na terenach wilgotnych, jak i bardzo suchych. Zazwyczaj zasiedlają obszary zalesione, jednak widywane są także w pobliżu osiedli ludzkich, do których zwabia je obfitość gryzoni, którymi się żywią. |
| Temperatura | W dzień 24-28°C, pod promiennikiem do 32°C, w nocy nie mniej niż 24°C. |
| Wilgotność | 50-60% |
| Terrarium | Boa madagaskarskie prowadzą głównie naziemny tryb życia, dlatego powinny mieć zapewnione odpowiednio duże terrarium. W wyposażeniu nie może zabraknąć basenu/poidła z regularnie wymienianą wodą, a także kryjówki. Fakt, że węże te nie wymagają stałego utrzymywania wysokiej wilgotności, pozostawia pewną dowolność w wyborze podłoża. Dobrze sprawdzi się włókno kokosowe, ale także ręczniki papierowe czy dość popularne ostatnio, niepylące, drewniane ściółki. Terrarium można wyposażyć w kilka solidnie zamocowanych gałęzi. |
| Żywienie |
Dorosłe osobniki zwykle należy karmić raz na 3 - 4 tygodnie. Młode węże wymagają częstszego przyjmowania pokarmu, raz na 7 - 10 dni. Myszy, szczury czy króliki - wszystkie te zwierzęta karmowe sprawdzą się w przypadku boa madagaskarskich. Wielkość pokarmu oraz częstotliwość jego podawania trzeba dostosować do wymagań konkretnego osobnika. Zarówno przekarmienie, jak i niedożywienie mogą mieć negatywne skutki dla zdrowia węża. |
| Rozmnażanie |
Boa te osiągają dojrzałość płciową w wieku 3 - 4 lat (samce nieco wcześniej). Chcąc osiągnąć sukces hodowlany należy pamiętać, aby osobniki wybierane do sezonu rozrodczego były w optymalnej kondycji. Stymulacja okresu godowego polega na stopniowym obniżaniu temperatury (trwającym około 2 tygodni), a także na zaprzestaniu karmienia węży, co powinno nastąpić pod koniec października lub na początku listopada. W ostatniej fazie cyklu, w ciągu dnia nie powinno być cieplej niż 23 - 24°C. Po kilku tygodniach można dopuścić samca. Kopulacje (z przerwami) zazwyczaj trwają aż do pierwszych miesięcy w roku. W lutym należy rozpocząć sukcesywne przywracanie normalnych warunków termicznych w terrarium, trzeba także pamiętać o zapewnieniu samicy tzw. wyspy ciepła. Ciąża boa madagaskarskich trwa zwykle około 8 miesięcy, a ilość młodych jest determinowana przez wiele czynników. Najczęściej rodzi się kilka (do 8), relatywnie dużych węży (zwykle dłuższych niż 60 cm), gotowych do życia w środowisku zewnętrznym.
|
| Uwagi | Boa madagaskarskie to piękne, masywne węże, cechujące się zwykle łagodnym "usposobieniem". Mimo to są dość rzadko spotykane w hodowlach, czego przyczyną jest przez przynajmniej kilka czynników: długa ciąża, niewielka ilość młodych w miocie oraz wysoka cena. |
| Odnośnik do opisu | http://www.terrarium.com.pl/zobacz/acrantophis-sp-boa-madagaskarskie-naziemne-1583.html |
| Źródła informacji |
|
Informacje
| Dodano przez: | Alessandro |
| Pomogli: | Nook, Alessandro, |
| Dodano: | kwi 01 2013 19:24 |
| Aktualizowano: | sie 07 2014 14:26 |
| Wyświetlenia: | 4344 |
| Komentarzy: | 0 |
0 Komentarze