Gatunek
|
Nazwa gatunkowa: |
Acrantophis dumerili (Jan, 1860)
|
Synonimy
|
Acrantophis madagascariensis dumerili, Boa dumerili
|
Nazwa polska
|
Boa Dumerila
|
Nazwa angielska
|
Dumeril's Boa
|
Nazwa niemiecka
|
Südliche Madagaskarboa
|
Nazwa czeska
|
Hroznýš Dumerilův
|
Długość życia
|
15 - 25 lat
|
Występowanie
|
Madagaskar
Powiększenie mapy
|
Hodowla grupowa
|
Hodujemy pojedynczo, Hodujemy w parach
|
Aktywność
|
Nocna, O zmierzchu
|
Typ terrarium
|
Terrarium umiarkowane
|
Wielkość terrarium dla dorosłego
|
120x60x50 cm
|
Oświetlenie
|
12 godzin
|
UVB
|
Niepotrzebne
|
Dymorfizm płciowy
|
Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy
|
Środowisko życia
|
Gatunek nadrzewny, Gatunek naziemny
|
Informacje wstępne
|
Boa dumerila to dość masywne węże o krępej budowie ciała. Ubarwienie w odcieniach brązu oraz czerni stanowi świetny kamuflaż w środowisku naturalnym. Charakterystyczny wzór pokrywający grzbiet nie zawsze jest regularny, jednak zazwyczaj wygląda jak połączone ze sobą litery "H". Po bokach ciała widoczne są jaśniejsze cętki często zlewające się ze wzorem przebiegającym wzdłuż kręgosłupa. Uwagę zwracają ciemne linie na głowie, które niemal zawsze tworzą symetryczny kształt. Na pysku widocznych jest kilka czarnych smug.
Węże te średnio osiągają długość 180 - 210 cm.
|
Wygląd samca
|
Samce tego gatunku są nieznacznie mniejsze od samic, osiągają średnio około 160 - 180 cm długości. Wskazówką przy określaniu płci może być obecność dość dobrze widocznych pazurków odbytowych.
|
Wygląd samicy
|
Samice dorastają zwykle do około 180 - 200 cm, pazurki odbytowe są słabo zauważalne.
|
Cechy szczególne
|
Naziemne boa madagaskarskie zwykle nie przejawiają agresji i szybko przyzwyczajają się do obecności człowieka. Trzeba jednak pamiętać, że przestraszone czy zdenerwowane mogą zaatakować i dotkliwie pokąsać, dotyczy to szczególnie osobników młodych, które nerwowo reagują na wszelkie bodźce z zewnątrz.
|
Biotop
|
Boa dumerila zasiedlają głównie suche lasy oraz sawanny w południowej części wyspy. Węże te spotykane są często w pobliżu osad ludzkich, gdzie prawdopodobnie przyciąga je obfitość gryzoni, którymi się żywią.
|
Temperatura
|
W dzień 24-28°C, pod promiennikiem do 32°C, w nocy nie mniej niż 24°C.
|
Wilgotność
|
50-60%
|
Terrarium
|
Zbiornik hodowlany dla boa dumerila powinien być przede wszystkim przestronny. Gatunek ten prowadzi głównie naziemny tryb życia, dlatego musi mieć zapewnione wystarczająco dużo przestrzeni, aby swobodnie się poruszać. W terrarium niezbędnym elementem jest basen/poidło z regularnie wymienianą wodą oraz kryjówka. Ważny jest także dobór podłoża; powinno być ono niepylące oraz higieniczne. Zamocowanie kilku stabilnych gałęzi na pewno nie zaszkodzi, jednakże z innych elementów dekoracyjnych lepiej zrezygnować, ponieważ mogą zostać szybko zniszczone. Boa dumerila nie wymaga stałego utrzymywania wysokiej wilgotności, dlatego należy się ograniczyć do nieznacznego zraszania zbiornika wieczorem.
|
Żywienie
|
Podobnie jak w przypadku innych boa, najważniejsza jest obserwacja, która determinuje częstotliwość i ilość podawanego pokarmu. Trzeba pamiętać, że zarówno niedożywienie jak i przekarmienie (o które w hodowli bardzo łatwo) może mieć negatywne skutki dla zdrowia węża.
Dorosłe osobniki karmimy średnio raz na 2 tygodnie podając świeżo zabite lub mrożone gryzonie (najlepiej sprawdzą się szczury). Młode wymagają częstszego przyjmowania pokarmu, zwykle raz na 7 - 10 dni. Ważne aby odpowiednio dobrać zwierzę karmowe do wielkości węża.
|
Rozmnażanie
|
Węże te osiągają dojrzałość płciową w wieku 3 - 4 lat (samce nieco wcześniej). Chcąc osiągnąć sukces hodowlany należy pamiętać, aby osobniki wybierane do sezonu rozrodczego były w optymalnej kondycji. Samice powinny mieć przynajmniej 180 cm długości oraz wagę przekraczającą 4,5 kg. Stymulacja okresu godowego polega na obniżeniu temperatury o około 5 stopni, co powinno nastąpić pod koniec października lub na początku listopada. Kopulacje (z przerwami) mogą trwać aż do stycznia. Wylinka post-owulacyjna jest sygnałem do przywrócenia normalnych warunków termalnych w terrarium oraz zapewnienia samicy tzw. wyspy ciepła. Ciąża boa dumerila trwa zwykle 5 - 7 miesięcy, a ilość młodych jest determinowana przez wiele czynników. Najczęściej rodzi się kilka, kilkanaście relatywnie dużych węży (50 - 60 cm) gotowych do życia w środowisku zewnętrznym.
|
Uwagi
|
Popularność tego gatunku w ostatnich latach wzrosła, mimo to wydaje się on wciąż niedoceniany. Piękne ubarwienie, łagodne "usposobienie", a także względna łatwość utrzymania sprawia, że jest to wąż polecany nawet mniej doświadczonym hodowcom (co nie znaczy oczywiście niedoświadczonym).
|
Odnośnik do opisu
|
http://www.terrarium.com.pl/zobacz/acrantophis-sp-boa-madagaskarskie-naziemne-1583.html
|
Źródła informacji
|
- O'Shea M., "Boas and pythons of the world", Princeton University Press, 2007.
- Mattison Ch., Atlas węży świata, 2006.
- www.iucnredlist.org/details/summary/282/0
- reptile-database.reptarium.cz/species?genus=Acrantophis&species=dumerili
- www.arkive.org/dumerils-boa/acrantophis-dumerili/#biology
- www.terrarium.com.pl/zobacz/acrantophis-sp-boa-madagaskarskie-naziemne-1583.html
|
0 Komentarze