Eublaberus sp. "Ivory"
Stan prawny
| Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
| Ochrona w Polsce: | Brak danych |
| Gatunek niebezpieczny: | Nie |
| CITES: | Nie jest na liście CITES |
| Gatunek inwazyjny w Polsce: | Nie |
Skale
| Trudność: | Gatunek prosty w hodowli |
| Dostępność: | Brak danych |
| Siła jadu: | Brak danych |
0.
1.
2.
Gatunek |
|
| Nazwa gatunkowa: |
Eublaberus sp. "Ivory"
|
| Występowanie |
Gwatemala, Kolumbia
Powiększenie mapy |
| Hodowla grupowa | Hodujemy w stadzie |
| Aktywność | Całodobowa |
| Typ terrarium | Terrarium tropikalne |
| Oświetlenie | Oświetlenie niewymagane |
| UVB | Niepotrzebne |
| Dymorfizm płciowy | Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy |
| Informacje wstępne | Gatunki z rodzaju Eublaberus są karaczanami, których rozwój larwalny związany jest z podłożem. Zarówno larwy jak i osobniki dorosłe nie wspinają się po gładkich pionowych powierzchniach. |
| Wygląd samca | Ostatni sternit na odwłoku mały. |
| Wygląd samicy | Ostatni sternit na odwłoku duży. |
| Cechy szczególne | Gatunek chętnie zakopujący się w podłożu, rozwój larw przebiega w podłożu. |
| Temperatura | 25-28°C |
| Wilgotność | W przedziale 50-80% |
| Terrarium | Wielkość pojemnika hodowlanego powinna być dostosowana do liczby karaczanów. Jest to gatunek nie wspinający się po gładkich pionowych powierzchniach. Wystrój mogą stanowić kawałki kory, korzenie, łupiny orzecha, liście. Karaczany z rodzaju Eublaberus chętnie się zagrzebują, a rozwój larw przebiega w podłożu dlatego też warstwa podłoża powinna mieć co najmniej kilka centymetrów grubości. Jako podłoża możemy użyć torfu, włókna kokosowego ziemi do kwiatków. |
| Żywienie | Gatunek wszystkożerny zarówno pokarmy pochodzenia roślinnego jak i zwierzęcego takie jak produkty zbożowe, suche karmy dla psów i kotów, pokarmy dla rybek, owoce, warzywa. Pokarmy najlepiej podawać w miseczkach. Niezjedzony pokarm najlepiej usunąć. |
| Rozmnażanie |
Zaloty samców polegają na unoszeniu skrzydeł. Jest to gatunek jajożyworodny.
|
Informacje
0 Komentarze