Anolis marmoratus
Stan prawny
| Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
| Ochrona w Polsce: | Nie objęty ochroną |
| Gatunek niebezpieczny: | Nie |
| CITES: | Nie jest na liście CITES |
| Gatunek inwazyjny w Polsce: | Nie |
Skale
| Trudność: | Gatunek prosty w hodowli |
| Dostępność: | Gatunek o ograniczonej dostępności |
| Siła jadu: | Gatunek niejadowity |
0. Głowa samca A. marmoratus (foto: karibische-anolis.de)
1. Samiec A. marmoratus (foto: Robert Hoogveld)
2. Samiec A. marmoratus girafus
3. Samiec A. marmoratus marmoratus
4. Anolis marmoratus alliaceus
Gatunek |
|
| Nazwa gatunkowa: |
Anolis marmoratus (Duméril & Bibron, 1837)
|
| Synonimy |
Anolis marmoratus — DUMÉRIL & BIBRON 1837: 139 Anolis speciosus — GARMAN 1888 Anolis marmoratus — UNDERWOOD in WILLIAMS et al. 1959 Ctenonotus marmoratus — SCHWARTZ & HENDERSON 1988: 113 Anolis marmoratus — SCHWARTZ & HENDERSON 1991: 297 Ctenonotus marmoratus — NICHOLSON et al. 2012 Anolis marmoratus alliaceus — (COPE 1864) Anolis alliaceus — COPE 1864: 175 Anolis alliaceus — GÜNTHER 1888: 363 Anolis bimaculatus alliaceus — UNDERWOOD in WILLIAMS et al. 1959 Anolis marmoratus alliaceus — LAZELL 1964: 374 Anolis marmoratus alliaceus — SCHMIDT 1981 Ctenonotus marmoratus alliaceus — SCHWARTZ & HENDERSON 1988: 114 Anolis marmoratus alliaceus — HENKEL 2006 Ctenonotus marmoratus alliaceus — NICHOLSON et al. 2012 Anolis marmoratus caryae — LAZELL 1964 Ctenonotus marmoratus caryae — SCHWARTZ & HENDERSON 1988 Anolis caryae — ROUGHGARDEN 1995 Ctenonotus marmoratus caryae — NICHOLSON et al. 2012 Anolis marmoratus girafus — LAZELL 1964 Anolis marmoratus girafus — SCHMIDT 1981 Ctenonotus marmoratus girafus — SCHWARTZ & HENDERSON 1988 Ctenonotus marmoratus girafus — NICHOLSON et al. 2012 Anolis marmoratus inornatus — LAZELL 1964 Anolis marmoratus inornatus — SCHMIDT 1981 Ctenonotus marmoratus inornatus — SCHWARTZ & HENDERSON 1988 Ctenonotus marmoratus inornatus — NICHOLSON et al. 2012 Anolis marmoratus setosus — LAZELL 1964 Anolis marmoratus setosus — SCHMIDT 1981 Ctenonotus marmoratus setosus — SCHWARTZ & HENDERSON 1988 Ctenonotus marmoratus setosus — NICHOLSON et al. 2012 Anolis marmoratus speciosus — GARMAN 1887 Anolis speciosus — GARMAN 1887: 45 Anolis speciosus speciosus — UNDERWOOD in WILLIAMS et al. 1959 Anolis marmoratus speciosus — LAZELL 1964: 384 Ctenonotus marmoratus speciosus — SCHWARTZ & HENDERSON 1988: 115 Anolis marmoratus speciosus — HESELHAUS & SCHMIDT 1995 Anolis marmoratus speciosus — BREUIL et al. 2009 Ctenonotus marmoratus speciosus — NICHOLSON et al. 2012 |
Nazwa angielska
|
Guadeloupean Anole, Leopard Anole |
| Podgatunki |
Anolis marmoratus alliaceus COPE 1864: 175 Anolis marmoratus girafus LAZELL 1964: 377 Anolis marmoratus inornatus LAZELL 1964: 386 Anolis marmoratus marmoratus DUMÉRIL & BIBRON 1837 Anolis marmoratus setosus LAZELL 1964: 380 Anolis marmoratus speciosus (GARMAN 1887) |
| Występowanie |
Gujana Francuska, Gwadelupa
Powiększenie mapy |
| Hodowla grupowa | Hodujemy pojedynczo, Hodujemy w parach, Hodujemy w haremach |
| Aktywność | Dzienna |
| Typ terrarium | Terrarium tropikalne |
| Wielkość terrarium dla dorosłego | 45x45x60 cm |
| Wielkość terrarium dla pary | 45x45x60 cm |
| Wielkość terrarium dla haremu | 45x45x60 cm |
| Oświetlenie | 12 godzin |
| UVB | 5% |
| Dymorfizm płciowy | Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy |
| Informacje wstępne |
Jest to kolejny z wyjątkowo ubarwionych anolisów zamieszkujących Mniejsze Antyle na Karaibach, być może właśnie najpiękniejszy. Naturalnie występujący na dwóch wyspach Gwadelupy (Basse-Terre i Grande-Terre), został zawleczony również do Gujany Francuskiej na kontynencie południowoamerykańskim. Jeśli chodzi o podgatunki, w tej chwili odróżnia się ich sześć: pięć występuje na Basse-Terre a dwa na Grande-Terre (A. m. speciosus na obu). W miejscach styku występowania różnych podgatunków występują mieszanki, co widać po wyglądzie zwłaszcza samców. Wcześniej uznawane podgatunki występujące na mniejszych wyspach w okolicach Gwadelupy zostały podniesione do rangi oddzielnych gatunków (A. ferreus, A. terraealtae, A.kahouannensis, A.chrysops, A.caryae oraz A.desiradei). |
| Wygląd samca |
W zależności od podgatunku, marmurkowe wzory wokół głowy i szyi, ewentualnie przedniej części tułowia mogą być pomarańczowe (A. m. marmoratus), żółtozielone lub niekiedy żółtoczarnozielone (A. m. girafus). Mogą to też być czarne okrągłe plamy (A. m. alliaceus), brak takich wzorów przy głowie fioletowawej lub niebieskawej (A. m. setosus) lub przy głowie jaskrawo jasnoniebieskiej (A. m. speciosus) lub szarawej (A. m. inornatus). Podstawowy kolor ciała jest w różnych odcieniach zieleni, od jaskrawej (jak u A. m. speciosus) do bladoszarej (jak u A. m. inornatus). Ogon niekiedy koloru tułowia, czyli zielonego, niekiedy innego, np. niebieskiego (A. m. marmoratus czy A. m. setosus). Jak wyżej zaznaczono, w miejscach występowania kilku podgatunków występują osobniki o ubarwieniu mieszanym. Osiąga około 20 cm długości całkowitej, jest więc porównywalny długością do A. roquet, ale większy od A. trinitatis czy A. gingivinus. |
| Wygląd samicy |
Samice również różnie ubarwione, zależnie od podgatunku. Ogólnie mniej kolorowe niż samce, mniej wyraziste wzory lub ich brak. Dorastają do około 15 cm, rzadko nieco więcej, więc są dość znacznie mniejsze od samców (o jedną czwartą długości). |
| Biotop | Anolisy te żyją na drzewach i krzewach, w zależności od podgatunku niektóre zamieszkują wyższe partie pni drzew i ich koron, inne raczej dolne partie pni. |
| Temperatura | W dzień 24-28°C, pod promiennikiem maksymalnie 35°C, w nocy około 20°C. W lato dzień powinien trwać około 14 godzin, stopniowo skracany do 10 godzin zimą. Wtedy też, na okres około dwóch miesięcy, można obniżyć temperaturę w dzień i w nocy, aby lepiej odzwierciedlić warunki naturalne tego gatunku. Pomaga to przy stymulacji zachowań godowych, choć nie jest konieczne. |
| Wilgotność | W dzień 60-70%, w nocy do 90%. Choć przy nieco niższej wilgotności anolisy radzą sobie równie dobrze. |
| Terrarium | Terrarium tropikalne typu pionowego odpowiednio wentylowane. Im więcej żywych roślin tym lepiej, natomiast ścianki z korka wedle uznania: nie są konieczne, ponieważ te anolisy, jak i inne zresztą, z łatwością poruszają się po pionowych szybach. |
| Żywienie | Odpowiedniego rozmiaru owady karmowe dostępne w handlu lub plankton łąkowy. Bywa też, że mogą się skusić na miękkie dojrzałe kawałki owoców lub musy owocowe. |
| Rozmnażanie |
Obniżenie temperatury na okres około dwóch miesięcy pomaga przy stymulacji zachowań godowych, choć nie jest konieczne. Anolisy te, podobnie jak i inne karaibskie, rozmnażają się przez cały rok, jeśli zachowane mają warunki "letnie" bez przerwy. Jajka składane są do podłoża, dlatego ważne jest, by było wilgotne. Można je potem przenieść do inkubatora, ale zazwyczaj trudno jest je zlokalizować i młode bez problemu klują się w terrarium. Młode należy odchować w mniejszych zbiornikach o wystroju podobnym do rodziców.
|
| Zimowanie | Jak wyżej zasygnalizowano, na okres około dwóch miesięcy można nieznacznie obniżyć temperaturę, co zeskutkuje mniejszą aktywnością jaszczurek. Nie występuje u nich jednak zimowanie w znaczeniu ścisłym. |
| Uwagi | Swoje piękne, jaskrawe ubarwienie najlepiej prezentują przy dobrym oświetleniu. Jak u wszystkich anolisów, występuje autotomia oraz znaczna agresja wśród samców, dlatego nie należy trzymać więcej niż jednego samca w terrarium (chyba że jest bardzo duże i posiada kilka wysp grzewczych). |
| Źródła informacji |
|
Informacje
2 Komentarze
ile bym dał żeby go miec jeszcze nigdy go nie znalazłem na żadnej ofercie
Za granicą dostępnych jest wiele różnych gatunków anolisów, między innymi ten. Ja samca z Niemiec, a samicę z Holandii ściągałem.
Ale uwaga: są różne podgatunki, różnie wyglądające.