Skocz do zawartości

Wesprzyj serwis, wyłącz reklamy  
1 raz na nowej odsłonie? | Problemy z zalogowaniem?


- - - - -      

Anolis gingivinus



Stan prawny

Aneks UE: Nie jest w Aneksie UE
Ochrona w Polsce: Nie objęty ochroną
Gatunek niebezpieczny: Nie
CITES: Nie jest na liście CITES
Gatunek inwazyjny w Polsce: Nie

Skale

Trudność: Gatunek prosty w hodowli
Dostępność: Gatunek o bardzo ograniczonej dostępności
Siła jadu: Gatunek niejadowity
Załączony obraz: Anolis gingivinus 1.0.jpg
0. Samiec A. gingivinus
Załączony obraz: Anolis gingivinus 0.1.jpg
1. Samica A. gingivinus

Gatunek

Nazwa gatunkowa: Anolis gingivinus (Cope, 1864)
Synonimy Anolis gingivinus COPE 1864: 170
Anolis gingivinus — BOULENGER 1885: 28
Anolis virgatus GARMAN 1887: 41
Anolis bimaculatus gingivinus — UNDERWOOD in WILLIAMS et al. 1959
Anolis gingivinus — SCHWARTZ & HENDERSON 1991: 269
Anolis gingivinus — NICHOLSON et al. 2005
Nazwa angielska Anguilla Bank Tree Anole, Anguilla Anole
Długość życia Jak większość podobnych rozmiarów anolisów, około 5 lat, w niewoli przy odpowiednich warunkach nieznacznie dłużej
Występowanie Anguilla, Saint Vincent i Grenadyny, Saint-Barthélemy, Saint-Martin, Sint Maarten


Powiększenie mapy


Hodowla grupowa Hodujemy pojedynczo, Hodujemy w parach, Hodujemy w haremach
Aktywność Dzienna
Typ terrarium Terrarium tropikalne
Wielkość terrarium dla dorosłego 45x45x60 cm
Wielkość terrarium dla pary 45x45x60 cm
Oświetlenie 12 godzin
UVB 5%
Dymorfizm płciowy Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy
Środowisko życia Gatunek nadrzewny
Informacje wstępne Gatunek ten zamieszkuje kilka wysp Mniejszych Antyli. Jest jedynym pierwotnie zamieszkującym Anguila gatunkiem anolisa, zanim introdukowano tam anolisa karolińskiego (Anolis carolinensis) oraz większym z dwóch gatunków anolisa na St. Martin (Saint-Martin/Sint Maarten), obok. A. pogus. Występuje również na Saint-Barthélemy, Saint-Vincent, Gros îlet, Îlet Tortue oraz Îlet Petit Jean. Zaliczany do średniego rozmiaru anolisów karaibskich.
Wygląd samca Podstawowym kolorem samców i samic jest brązowy, rdzawy lub oliwkowy, w kilku odcieniach. Jak na anolisy karaibskie są dość krępo zbudowane, mniej smukle niż np. Anolis roquet. Ciemny pas biegnie zwykle wzdłuż grzbietu, często również cętkowany, a jasne pręgi zawsze są obecne wzdłuż boków obu płci. Samce ubarwione są nieco ciemniej i dorastają do 72 mm długości nie licząc ogona (SVL). Mają pomarańczowy fałd podgardzielowy nakrapiany na biało. Gdy są podekscytowane (walki samców, zaloty o samicę), wyraźnie widać niewielki fałd na grzbiecie, biegnący od tylnej części głowy do nasady ogona.
Wygląd samicy Samice ubarwione są podobnie do samców, ale często nieco jaśniej. Mają mniejszą głowę i ogólnie są mniej mocno zbudowane. Nie posiadają fałdu podgardzielowego. Dorastają do 53 mm długości nie licząc ogona (SVL).
Biotop Anolisy te żyją na drzewach i krzewach kilku tropikalnych wysp karaibskich, często w rejonach zamieszkanych przez człowieka.
Temperatura W dzień 24-28°C, pod promiennikiem maksymalnie 35°C, w nocy około 20°C. W lato dzień powinien trwać około 14 godzin, stopniowo skracany do 10 godzin zimą. Wtedy też, na okres około dwóch miesięcy, można obniżyć temperaturę w dzień i w nocy, aby lepiej odzwierciedlić warunki naturalne tego gatunku. Pomaga to przy stymulacji zachowań godowych, choć nie jest konieczne.
Wilgotność W dzień 60-70%, w nocy do 90%.
Terrarium Terrarium tropikalne typu pionowego odpowiednio wentylowane. Im więcej żywych roślin tym lepiej, natomiast ścianki z korka wedle uznania: nie są konieczne, ponieważ te anolisy, jak i inne zresztą, z łatwością poruszają się po pionowych szybach.
Żywienie Odpowiedniego rozmiaru owady karmowe dostępne w handlu lub w sezonie plankton łąkowy.
Rozmnażanie Obniżenie temperatury na okres około dwóch miesięcy pomaga przy stymulacji zachowań godowych, choć nie jest konieczne. Anolisy te, podobnie jak i inne karaibskie, rozmnażają się przez cały rok, jeśli zachowane mają warunki "letnie" bez przerwy. Jajka składane są do podłoża, dlatego ważne jest, by było wilgotne. Można je potem przenieść do inkubatora, ale zazwyczaj trudno jest je zlokalizować i młode bez problemu klują się w terrarium. Młode należy odchować w mniejszych zbiornikach o wystroju podobnym do rodziców.

Zimowanie Na okres około dwóch miesięcy można nieznacznie obniżyć temperaturę, co zaskutkuje mniejszą aktywnością jaszczurek. Nie występuje u nich jednak zimowanie w znaczeniu ścisłym.
Uwagi Jak u wszystkich anolisów, występuje autotomia oraz znaczna agresja wśród samców, dlatego nie należy trzymać więcej niż jednego samca w terrarium (chyba że jest bardzo duże i posiada kilka wysp grzewczych). Zdolne są również do szybkiej zmiany koloru, a najlepsze kolory pokazują w dobrze oświetlonym terrarium.
Źródła informacji

Informacje

Dodano przez: Radagast
Pomogli: Radagast,
Dodano: kwi 18 2016 15:08
Aktualizowano: sty 30 2017 21:07
Wyświetlenia: 2797
Komentarzy: 0


0 Komentarze







© 2001-2024 terrarium.pl. Serwis wykorzystuje pliki cookies, które są wykorzystywane do emisji spersonalizowanych reklam. Więcej. Korzystając akceptujesz Regulamin.