Kloss

Zdjęcie jest wprawdzie z nastawki większej bo 60 cm ale metoda jest ta sama. Wstawić trzeba odbłyśnik z karimaty, wymienić śruby mocujące oprawki na dłuższe i dać 1 cm dystanse między oprawkę żarówki a korpus, tak aby świetlówkę maksymalnie zbliżyć do siatki terrarium. W nastawce 40 cm oprawki są skierowane w przeciwne strony więc zdolność grzewcza świetlówek niestety się nie sumuje, ale 34 C osiągam nawet pod pojedynczym 25W kompaktem.

Sprawa jest wg mnie ważna zwłaszcza w zimie, po podejrzewam że przynajmniej część chorób płuc naszych kameleonów wynika z niedogrzania. Moje samce lubią buszować po całym terrarium i nie przeszkadza im nawet temperatura powietrza 20C ale ilekroć wezmę takiego łazika do ręki to zawsze jest on wyraźnie cieplejszy od otoczenia. A jak się wychłodzi to na ogół albo znowu wraca na basking spot albo się układa do snu.

No pewnie, sprawa ma póki co charakter wyłącznie pilotażowy, czas pokaże czy uda się to rozwinąć w hodowlę wystarczającą choćby do wykarmienia  moich pięciu kameleonów.

Stan na dzień dzisiejszy wygląda tak oto: z 37 wylęgniętych gąsienic hornworma do drugiej wylinki dotrwało 26 sztuk, w ciągu dalszych faz wzrostu zdechło 10. Początkowo zostały one podzielone na dwie grupy- 12 karmiłem paszą namieszaną samodzielnie, 25 paszą kupioną w US of A od producenta. Z pozostałych przy życiu 16 gąsienic  dziesięć sztuk wyrosło na karmie fabrycznej, sześc na mojej. Na zdjęciu poniżej widać obie grupy (te wychowane na karmie amerykańskiej są po lewej):

Nie widać różnic w wielkości między obydwoma grupami, ale w jednej i drugiej grupie poszczególne egzemplarze znacznie różnią się od siebie rozmiarami. Największe gąsienice maja obecnie ok. 5 cm długości.

Gąsienice jedwabnika radzą sobie lepiej,  na starcie było ich ok. 400 sztuk a ubytek ilościowy jest póki co niezauważalny:

Wczoraj nastąpił masowy wylęg larw jedwabnika. Wybierałem je małym pędzelkiem do pojemników hodowlanych i naliczyłem z grubsza 350 sztuk. A zapłaciłem za 200 jajeczek.... Nie mam pojęcia jak ogarnę taką ilość gąsienic, nie mówiąc już o zapewnieniu im jedzonka. Gdy podrosną to będę musiał się rozejrzeć za jakimś sensownym setupem pozwalającym utrzymać setki larw w czystości.

Za to z hornwormami odwrotnie- zapłaciłem za 50 jajeczek, a wylęgło się ok. 30 gąsienic z czego do dziś przeżyło 26.

Wczoraj wykluły się pierwsze trzy czarne i jakby trochę włochate gąsienice jedwabnika. Na zdjęciu widoczna jest jedna z nich.

Co do pożywki to oczywiście MikeB ma rację w 100%. Pożywka jest kluczem do sukcesu a moje poprzednie niepowodzenie było na 90% spowodowane nieobecnością w niej antybiotyku. Ssamodzielne jej sporządzanie nie jest jednak powodowane chęcią poczynienia drobnych oszczędności ale stanowi smutną konieczność- w Europie brak producentów a sprowadzenie jej z US of A jest ekonomicznym absurdem stawiającym pod znakiem zapytania sensowność całego przedsięwzięcia. Zwłaszcza że odpowiednie receptury, zarówno dla hornwormów jak i dla jedwabników, były wielokrotnie publikowane w specjalistycznych czasopismach  a różne ich warianty są nietrudne do znalezienia na sieci. Poza koniecznym dodatkami w postaci niewielkich ilości minerałów, antybiotyków, stabilizatorów, środków przeciwpleśniowych i witamin składają się one z łatwo dostępnych i niedrogich komponentów: kazeiny, suszonych drożdży i zarodków pszennych w przypadku karmy dla hornwormów oraz suszonych liści morwy, mąki sojowej, pszennej i kukurydzianej w karmie dla jedwabników.

A teraz co do wymagań, przewertowałem opisy gatunków i podam bardziej wymarzone lub mnie, które mi się spodobały, ważny warunek jest dla mnie bo nie wszędzie o tym się pisze, żeby jaszczurka lub parka, była łatwo oswajalna, mało bojaźliwa, chodzi mi o to żeby na widok gapiącego się przez szkło stwora (kota) jej nie stresował To jest w sumie główne wymaganie, dlatego odpadły kameleony (jeśli chodzi o wysokość terra to mogę zapewnić w miarę wysokie nawet do 100 cm wys,) bo jak wyczytałem to one łatwo się stresują.

(wybijcie mi z głowy jeśli jakiś gatunek odrazu odpadnie, jeśli żaden gatunek nie będzie pasował do moich wymagań to trudno, )

Na samym początku błąd w założeniu- kameleony (przynajmniej lamparcie, tylko takie hoduję) to nie są wcale "łatwo stresujące się" jaszczurki.  A już na pewno nie boją się kota, który potrafi wyleźć na górę terrarium i położyć się obok nastawki ze świetlówkami, bo tam mu ciepło, zaglądający do terrarium pies też nie robi na nich żadnego wrażenia.

Kameleony (a i to tylko niektóre egzemplarze) irytują się i syczą (czasami nawet kąsają) jedynie wtedy, gdy widzą brutalną ingerencję w ich otoczenie lub próbę zabrania ich z terrarium. A większości egzemplarzy  nawet tak drastyczne zaburzenie spokoju nie przeszkadza, niektóre potrafią wręcz pozytywnie reagować na nastawioną dłoń- wchodzą na nią i wspinają się po ręce wchodząc aż na ramię. Jak do tego dodać kolorowe, zmienne w czasie ubarwienie, bardzo efektowny sposób polowania i oczy z  niesamowitą zdolnością do niezależnego poruszania się to kameleon lamparci jest wg mnie najatrakcyjniejszą dla hodowcy  jaszczurką w kategorii "małe i średnie". W dodatku jego hodowla wcale nie jest trudna a tolerancja na zmienne parametry otoczenia (temperatura, wilgotność) dość duża.

Ja większość okienek i wywietrzników w styroboxach kleiłem na zwykły silikon akwarystyczny. Jak się boisz  octu to możesz użyć kleju silikonowego bezoctowego, są też i takie. Ale ostatnio wpadłem na jeszcze lepszy pomysł- zarówno płyty styropianowe ze sobą jak i wszelkie inne elementy do styropianu świetnie klei się (najlepiej po uprzednim zwilżeniu wodą)  poliuretanową pianką montażową. Zero podejrzanych zapachów a całkowite sklejenie następuje już po godzinie, Trzeba tę piankę tylko  "odpiankować" bezpośrednio po naniesieniu rozsmarowując na klejonej powierzchni np. nożem do tapet, potem docisnąć klejony element i... gotowe.

Większość  płynnych klejów nie tyle reaguje ze styropianem co rozpuszcza go i z tego powodu nie nadają się one  do klejenia. Pianka poliuretanowa nie uszkadza styropianu, można jej więc bez obaw używać także do wypełniania uszkodzeń w styroboxach.

Generalnie kameleony są najbardziej łapczywe na szarańczaki i drewnojady.

W przypadku karaczanów jest to duży błąd. Karmione wysokobiałkowym pokarmem karaczany odkładają w ciele kwas moczowy, który po spożyciu bardzo szkodzi gadom. Ten temat był już wielokrotnie poruszany na forum.

O wiele za szybko kapie u ciebie ta woda. Całkowicie wystarczy 1-2 krople na minutę, ale niech kapie koniecznie na jakąś rozgałęzioną i drobnolistną sztuczną roślinę. Dopiero wtedy gad ma pełen komfort korzystania z drippera, a większość moich jaszczurów  preferuje zlizywanie kropelek z listków rośliny.

Ja ooteki turków umieszczam na kartonowych wytłoczkach po jajkach, w osobnym pudełku z drobno dziurkowaną przykrywką i w towarzystwie tacki z hydrożelem. Pudełko umieszczam w ciepłym miejscu (zimą w pobliżu pieca c.o) i... tyle.

Często widzę w pojemnikach hodowlanych całkiem młode turki , które musiały się wyląc z nie oddzielonych ootek,  więc warto  i taką opcję rozważyć.

To słaby wątek do umieszczania tego typu informacji, no ale niech będzie. Można odpowiedni  przepis znaleźć np. tu albo tu:

Effects of dietary variation on growth, composition, and maturation of Manduca sexta; T. Ojeda-Avila, H. Arthur Woods, R.A. Raguso; Journal of Insect Physiology 49 (2003) 293–306

albo  w wielu innym miejscach w sieci po wpisaniu w gugla "hornworms artificial diet"

Moim zdaniem przekombinowany. Przecież jemen to gad półpustynny i powinien być trzymany przy wilgotności między 30 a 50%, więc nadmierna troska o "niełapanie wilgoci" przez ściany jest nieuzasadniona. Chcesz mieć ściany z włókna kokosowego to klej je do OSB pianką montażową  bez tych wszystkich kombinacji z folią w płynie i silikonem. Choć ja osobiście okleiłbym ściany ozdobna matą korkową, ona jest wodoodporna sama z siebie i ładnie się prezentuje.

Szarańcza jest stosunkowo trudna w hodowli, poza tym słabo się nadaje dla młodych zwierząt. Natomiast karaczan turecki jest bardzo łatwy w hodowli  i szybko się mnoży więc do dyspozycji nasz zwykle cały przekrój wielkości. O ile nie masz w mieszkaniu warunków jak w szklarni (tzn. ciepło i wilgotno) to o mnożenie się uciekinierów nie musisz się martwić. Siatka metalowa jest bardziej estetyczna od blachy perforowanej, poza tym zatrzymuje znacznie mniej światła, więc jeśli zrobisz sufit  z siatki to możesz umieścić oświetlenie i żarówkę grzewczą nad terrarium. Aby ograniczyć straty ciepła siatkowaną możesz zrobić tylko połowę lub nawet 1/3 ściany. Jako siatki najlepiej użyć aluminiowej moskitiery o szerokości bodaj 0.5 metra, dostępnej np. w leroy'u w cenie ok 17 złociszy za metr bieżący

Jakbym kupił tło strukturalnie i uszczelnił je dokładnie silikonem (może być toksyczny?)?

Ewentualnie: czym pokryć korek? (chodzi o wygląd)

Jakbyś to zrobił dokładnie (silikon jest zupełnie bezpieczny pod warunkiem że po sklejeniu ulotni się z niego całkowicie kwas octowy) to karaczany ci pod nie nie wejdą. Niestety świerszcze i drewnojady potrafią wygryzać dziury w styropianie, szarańcza też.

Korka nie ma sensu pokrywać czymkolwiek, zresztą ozdobna mata korkowa jest już fabrycznie "czymś" pokryta co zapewnia jej wodoodporność. Co do wyglądu to prezentuje się ona np. tak więc lepiej zastanów się trzy razy, czy na pewno jesteś w stanie jej wygląd poprawić  

Woda pitna w praktyce nie jest ŻADNYM źródłem tzw. minerałów, ani dla ludzi ani dla zwierząt, jest nim niemal wyłącznie pokarm. Nadrzewne jaszczurki np. kameleony w całym swoim życiu w ogóle nie piją nic innego oprócz deszczówki, więc twoje obawy o "pozbawianie minerałów" są całkowicie nieuzasadnione. A terrarium zrasza się deszczówką lub wodą demineralizowaną i tylko wtedy problem brzydkiego osadu na liściach i szkle nie istnieje. Btw. owe "kosmiczne ceny" filtrów RO to ok. 50 złotych za plastykową obudowę, ok. 100 złotych za membranę osmotyczną i 50-100 zł za prefiltr usuwający osady.