---
|
---
|
Niewielki płaz z rodziny grzbietorodowatych (Pipidae). Obok Hymenochirus boettgeri najpopularniejszy gatunek w hodowlach, chociaż rzadziej spotykany od tego pierwszego. Różni się od niego przede wszystkim budową tylnych nóg - u curtipesa linia boczna ciała dość płynnie przechodzi w linię nogi, podczas gdy u Hymenochirus boettgeri występuje wyraźne wcięcie. Poza detalami budowy i ubarwienia, wszystkie gatunki karlików prowadzą podobny tryb życia i posiadają zbliżone wymagania hodowlane.
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
Gromphadorina portentosa osiąga wielkość 60-80 mm. Jeden z bardziej znanych karaczanów. Posiada różne formy kolorystyczne.
---
|
---
|
Jest to jeden z najbardziej popularnych karaczanów karmowych. Swoją popularność zawdzięcza dużej płodność, łatwości w hodowli, odpowiedniej wielkości (40-48 mm) oraz tym, że nie wspina się po gładkich pionowych powierzchniach. Jednak ostatnimi czasy, często pojawiają się informacje o uczuleniach na ten gatunek.
---
|
---
|
Gatunki z rodzaju Blaberus są karaczanami, których rozwój larwalny związany jest z podłożem. Zarówno larwy jak i osobniki dorosłe nie wspinają się po gładkich pionowych powierzchniach. Osiąga wielkość 50-60 mm.
---
|
---
|
Gatunki z rodzaju Eublaberus są karaczanami, których rozwój larwalny związany jest z podłożem. Zarówno larwy jak i osobniki dorosłe nie wspinają się po gładkich pionowych powierzchniach. Osiąga wielkość 40-50 mm.
---
|
---
|
Gatunek domowego świerszcza (synantropijny), przez cały rok można go spotkać w budynkach, a tylko latem w ich pobliżu.
Pożywienie stanowią odpadki, zdarza się też, że dobiera się do zapasów kuchennych.
Postać dorosłą można spotkać przez cały rok.
Donośny śpiew słychać pod wieczór i w nocy.
Osiąga około od 16-20 mm.
---
|
---
|
---
|
---
|
Charakterystyczną cechą gatunków z rodzaju Creobroter jest „oko” występujące na soczyście zielonej pierwszej parze skrzydeł. Druga para skrzydeł dwukolorowa, bliżej ciała skrzydła mają kolor czerwony, pozostała część łącznie z końcówkami skrzydeł czarna.
Wielkość samca: 3,0 cm
Wielkość samicy: 3,5-4,0 cm
Medauroidea extradentata - patyczak rogaty
Insecta - Owady
Opis gatunku
|
0,2,0
|
---
|
---
|
Są to dość duże, atrakcyjnie ubarwione owady. Na każdym ze skrzydeł, mniej więcej w połowie długości ciała, posiadają po jednej dużej, okrągłej białej plamie. Na udach każdego z odnóży występują żółte paski. Reszta ciała ubarwiona jest na czarno. Młode do pierwszej wylinki są czerwone, po czym stopniowo ciemnieją. Posiadają one parę długich, ruchliwych czułek. Odnóża również są stosunkowo długie, szczególnie tylna para. Skrzydła pokrywają cały odwłok, ciasno do niego przylegając. Zawsze jedno zachodzi na drugie. Głowa jest niewielka, wyraźnie oddzielona od tułowia i wydłużona, co szczególnie uwydatnia charakterystyczny dla pluskwiaków, zawinięty pod spód ryjek, zakończony sztylecikiem, służącym do zabijania ofiary i pożywiania się. Całe ciało prócz skrzydeł i wierzchniej strony tułowia pokrywają słabo widoczne, gęste włoski. Na obrzeżach przypominającej pancerz wierzchniej części tułowia występują nieliczne, regularnie rozmieszczone kolce.
---
|
---
|
Gatunek łatwo dostępny na polskim rynku hodowla trwa dosyć krótko jak na chrząszcze przez co jest popularna wśród początkujących chrząszczy- warto zaczynać przygodę z hodowlą chrząszczy właśnie od Pachnod ponieważ są dosyć odporne na błędy początkujących hodowców
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
Rattus rattus - szczur domowy, szczur zwyczajny
Mammalia - Ssaki
Opis gatunku
|
1,1,0
|
---
|
---
|
Brachypelma hamorii - ptasznik czerwonokolanowy
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,5
|
Tliltocatl albopilosus (ex. Brachypelma albopilosum) - ptasznik kędzierzawy
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
2,1,1
|
Pająk odkryty stosunkowo niedawno, a już cieszy się wysoką popularnością.
Tliltocatl vagans (ex. Brachypelma vagans) - ptasznik czerwonoodwłokowy
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Gatunek typowy dla rodzaju.
Acanthoscurria geniculata - ptasznik białokolanowy
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Gatunek typowy dla rodzaju.
Atrakcyjnie ubarwiony ptasznik o masywnej budowie. Przez całą długość odnóży prócz femur biegną białe prążki i stosunkowo grube obwódki w okolicy kolan. Odwłok czarny, porośnięty czerwonymi włosami.
Nhandu chromatus
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,3
|
Eublepharis macularius - eublefar lamparci, gekon lamparci*
Lacertilia - Jaszczurki
Opis gatunku
|
0,2,0
|
Lepidodactylus lugubris - gekon płaczący
Lacertilia - Jaszczurki
Opis gatunku
|
0,2,0
|
Gekon płaczący posiada zadziwiająco wręcz szeroki i rozległy zasięg geograficzny. Występuje na większości wysp na Pacyfiku, oraz północnej Australii i południowo-wschodniej Azji. Zawleczony na Galapagos i do Ameryki. Rozmnażanie partenogenetyczne pozwala mu łatwo kolonizować nowe lądy i przeważnie jest jednym z pierwszych zwierząt pojawiających się na nowo powstałych wyspach oceanicznych. Dostaje się tam najczęściej na zwalonych do wody przez sztormy pniach drzew albo na gapę na skonstruowanych przez ludzi łodziach (albo na pokładzie samolotów). Rozmnażanie partenogenetyczne to prawdopodobnie przystosowanie do kolonizacji odległych lądów. Dzięki temu wystarczy by jeden gekon dopłynął na zwalonym do wody drzewie na inną wyspę i bez problemu może założyć tam nową populację. W przypadku zwierząt rozdzielnopłciowych potrzebne do tego jest niewielkie stado lub w wypadku bardzo zdrowych genetycznie zwierząt, przynajmniej ciężarna samica. Gekony płaczące nie mają tego problemu. Bardzo ufne, chętnie przyjmują pokarm z pincety, ale nie należy brać go na ręce ze względu na wyjątkowo małe rozmiary i związaną z nimi delikatność.
Gekon płaczący potrafi zmieniać barwę od czekoladowego brązu z pręgowanym grzbietem i żółtym brzuchem do jasnego beżu z nielicznymi czarnymi plamkami na grzbiecie.
---
|
---
|
Muszla skręcona spiralnie, długości od 6 do nawet 20 cm, przeciętnie 12-15 cm. Ubarwienie muszli u dzikich ślimaków zależnie od podgatunku: ciemnobrązowe, jasnobrązowe, lekko oliwkowe z jasnymi pasami o zmiennym rysunku, które z wiekiem zanikają. Wnętrze muszli jasne, niebieskawe lub szarawe.
Ciało ślimaka jasnobrązowe do ciemnobrązowego z ciemnym pasem biegnącym od głowy.
---
|
---
|
Brachypelma boehmei - ptasznik czerwononogi
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,2
|
Davus fasciatus - ptasznik tygrysi
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Grammostola rosea - ptasznik chilijski
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Lasiodora parahybana - ptasznik olbrzymi
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,1,3
|
Całe ciało dorosłych samic jest czarno-szare pokryte długimi gęstymi włoskami. Młode tego gatunku są różowe z ciemną plamką na odwłoku. Kolory dorosłych osobników przybierają po 6-7 linieniu, bardzo łatwo pomylić je w pierwszych fazach rozwoju z pająkami takimi jak Acanthoscurria, Brachypelma, Nhandu.
Tapinauchenius gigas
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,5
|