Skocz do zawartości

Wesprzyj serwis, wyłącz reklamy  
1 raz na nowej odsłonie? | Problemy z zalogowaniem?


- - - - -      

Varanus tristis



Stan prawny

Aneks UE: Aneks B
Ochrona w Polsce: Brak danych
Gatunek niebezpieczny: Nie
CITES: Załącznik II
Gatunek inwazyjny w Polsce: Nie

Skale

Trudność: Brak danych
Dostępność: Brak danych
Siła jadu: Brak danych
Załączony obraz: 6.jpg
0. Varanus tristis
Załączony obraz: 5.jpg
1. Varanus tristis
Załączony obraz: 7.jpg
2. Varanus tristis
Załączony obraz: 1.jpg
3. Varanus tristis

Gatunek

Nazwa gatunkowa: Varanus tristis (Schlegel, 1839)
Nazwa angielska The Black-Headed Monitor, Freckled Monitor
Nazwa niemiecka Der Trauerwaran
Podgatunki 1. Varanus tristis tristis
2. Varanus tristis orientalis
Długość życia Ok. 15 lat.
Występowanie Australia


Powiększenie mapy


Aktywność Dzienna
Typ terrarium Terrarium pustynne
Wielkość terrarium dla pary 150x100x100 cm
Oświetlenie 12 godzin
UVB 10%
Dymorfizm płciowy Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy
Informacje wstępne To jeden z najbardziej rozpowszechnionych gatunków na kontynencie australijskim. Jaszczurki te osiągają w zależności od podgatunku 60-80 cm długości całkowitej, smukłej budowy ciała, a wydłużona głowa i długa szyja nadają tym waranom wyjątkowo szlachetnego wyrazu.O długim ogonie, który może być nawet ponad dwukrotnie dłuższy od dł.samego tułowia. Górne granice wielkości są zarezerwowane dla podgatunku nominalnego Varanus tristis tistis. Varanus tristis tristis cechuje prawie całkowicie czarne ubarwienie z mniej lub bardziej widocznymi jasnymi cętkami na grzbiecie, jako młode osobniki praktycznie nie do odróżnienia od drugiego podgatunku, a głębokiej ciemnej barwy nabierają wraz z wiekiem. Ubarwienie Varanus tristis orientalis od szaro-brązowego do czerwonawo-brązowego z licznymi nieregularnie rozłożonymi jasnoszarymi cętkami z ciemnym środkiem. Z głową najczęściej w kolorze brązu, ale również i o czerwonawym jej zabarwieniu (tzw. redhead).
Wygląd samca Samce są zazwyczaj większe i bardziej masywnej budowy, o szerszej głowie, karku i podstawie ogona. Płeć możemy starać się rozróżnić również na podstawie wypustek na łuskach postanalnych - występują one zarówno u samców jak i często u samic (u tych ostatnich zazwyczaj w formie zredukowanej, mniej widoczne bądź nie występują wcale).
Wygląd samicy Samice nieco mniejsze.
Biotop Są mieszkańcami zarówno umiarkowanie wilgotnych lasów jak i australijskiego buszu porośniętego charakterystyczną roślinnością (trawa spinifex sp. i drzewa eukaliptusowe), a nawet terenów pustynnych zarówno piaszczystych jak i żwirowo-kamienistych. Są często spotykane na rumowiskach skalnych, wśród skał, głazów i powalonych drzew, a w niektórych rejonach występowania widywane również w bezpośrednim sąsiedztwie zabudowań.
Temperatura 27-30°C, pod promiennikiem ok. 45°C. Z nocnymi spadkami o kilka stopni (20-22°C).
Wilgotność 50-70%.
Terrarium Ze względu na plastyczność ekologiczną tego gatunku możemy sobie pozwolić na dużo swobody i fantazji w komponowaniu wystroju dla tych waranów - w każdym będą dobrze czuły się. Może to być zarówno terrarium typu pustynnego z półkami skalnymi i ścianką strukturalną do wspinaczki, rumowisko skalne z odpowiednio ułożonymi i zabezpieczonymi przed osunięciem się kamieniami czy płytami z piaskowca jak i miniatura lasu z naturalną (czy też sztuczną) roślinnością z dodatkiem większych kamieniami czy łupków, korzenie i gałęzie do wspinaczki, a tylna ściana (i ewentualnie jedna z bocznych) wyłożona korą lub płytą z dębu korkowego. Konieczna jest gruba warstwa podłoża 7-10 cm to minimum, może to być sam piasek lub np. mieszanka piasku i gliny czy ziemi i piasku. Niezbędne na wyposażeniu jest naczynie z zawsze czystą wodą.
Żywienie Urozmaicona dieta, której podstawą są owady i in. bezkręgowce podawane 3-4 razy w tygodniu, jako urozmaicenie mole woskowe, noworodki mysie i jajka przepiórcze. Sporadycznie możemy podać też drobiowe podroby (serce i wątróbkę) oraz mączniki czy larwy drewnojada. W sezonie letnim doskonałym wyborem jest podawanie planktonu łąkowego (szarańczaki, ćmy, motyle, pająki, ślimaki np. wstężyki).
Rozmnażanie W kilka tygodni od zakończenia zimowania powinien nastąpić okres godów uwieńczony kopulacjami. Pierwszym symptomem, który występuje już w kilka dni od ostatniej kopulacji mogącym świadczyć o zapłodnieniu samicy jest unikanie przez nią samca. W około 6 tygodni od kopulacji samica składa 6-11 jaj, ale zdarzało się u Varanus tristis nawet i 17 jaj. Jaja inkubujemy w substracie (najlepsze wyniki daje wermikulit lub perlit) zmieszanym z wodą w stosunku 1:1, w temperaturze ok. 28,5°C. W takich warunkach inkubacja powinna trwać 135-139 dni. W kilka dni po wykluciu młode osobniki zaczynają pobierać pokarm, mogą to być świerszcze, karaczany czy też plankton łąkowy - wszystkie zwierzęta karmowe tak jak w przypadku innych gatunków o odpowiedniej wielkości i nie zapominamy o suplementacji!

Zimowanie Przed przystąpieniem do rozmnażania powinniśmy zapewnić naszym podopiecznym okres zimowego odpoczynku i oddzielić je na ten czas. Zaprzestajemy karmienia, a następnie zmniejszamy stopniowo długość dnia z ok. 13 h do zaledwie 6, a nawet 4 h dziennie (w pierwszym rzędzie rezygnujemy z włączania lampy grzewczej, a następnie z UVB). Taki stan utrzymujemy przez okres ok. 5 tygodni przy temp. 18-22°C, zapewniając im tylko dostęp do czystej, świeżej wody.
Odnośnik do opisu http://www.terrarium.com.pl/zobacz/varanus-tristis-2555.html

Informacje

Dodano przez: kurimu
Pomogli: Nook, kurimu,
Dodano: mar 19 2013 12:58
Aktualizowano: sie 30 2015 02:21
Wyświetlenia: 5961
Komentarzy: 0


0 Komentarze







© 2001-2024 terrarium.pl. Serwis wykorzystuje pliki cookies, które są wykorzystywane do emisji spersonalizowanych reklam. Więcej. Korzystając akceptujesz Regulamin.