Kinosternon baurii
Stan prawny
Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
Ochrona w Polsce: | Brak danych |
Gatunek niebezpieczny: | Nie |
CITES: | Nie jest na liście CITES |
Gatunek inwazyjny w Polsce: | Nie |
Skale
Trudność: | Gatunek prosty w hodowli |
Dostępność: | Gatunek o ograniczonej dostępności |
Siła jadu: | Brak danych |
Gatunek |
|
Nazwa gatunkowa: |
Kinosternon baurii (Garman, 1891)
|
Nazwa angielska | Striped Mud Turtle |
Nazwa niemiecka | Dreistreifen-Klappschildkröte |
Nazwa czeska | Klapavka floridska |
Długość życia | Powyżej 50 lat |
Występowanie |
Stany Zjednoczone
Powiększenie mapy |
Hodowla grupowa | Hodujemy pojedynczo |
Aktywność | Dzienna |
Typ terrarium | Akwaterrarium |
Wielkość terrarium dla dorosłego | 60x45x45 cm |
Oświetlenie | 12 godzin |
UVB | 5% |
Dymorfizm płciowy | Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy |
Informacje wstępne |
Kinosternon baurii jest małym gatunkiem dorastającym do 12 cm SCL. Cechami charakterystycznymi, umożliwiającymi bezbłędne odróżnienie go od pozostałych członków rodzaju, są:
|
Odmiany | W zależności od rejonu występowania, istnieje duże zróżnicowanie kolorystyki karapaksu – od czarnego lub ciemnobrązowego (północny obszar występowania) do jasnobrązowego, wręcz beżowego (na południu). |
Wygląd samca | Cechą umożliwiającą identyfikację płci jest wygląd ogona. U samców jest on gruby u nasady i jest znacznie dłuższy i masywniejszy niż u samic. |
Wygląd samicy | U samic ogon jest krótki i szybko się zwężający. |
Cechy szczególne |
W przypadku gatunku Kinosternon baurii możliwe jest łączne, bezkonfliktowe utrzymywanie kilku samic w jednym zbiorniku. Dla jednego lub dwóch osobników minimalnej wielkości terrarium ma wymiary 30x60 cm w podstawie. Dla każdego kolejnego osobnika, powierzchnia zbiornika powinna zostać zwiększona o 20%. Ze względu na małą aktywność, należy uważać, aby nadmiernym karmieniem nie doprowadzić do powstania otyłości. |
Biotop |
Żółwie z gatunku K.baurii żyją w spokojnych, słodkich wodach, najczęściej w stawach o błotnistych brzegach, na obszarach bagiennych, w zbiornikach bogato porośniętych roślinami wodnymi. Okazjonalnie K. baurii spotykany jest również w słonawych wodach bagien namorzynowych. Żółwie te nie są dobrymi pływakami i preferują chodzenie po dnie i brodzenie w płytkiej wodzie, której poziom umożliwia zaczerpnięcie powietrza poprzez wyciągnięcie szyi i ewentualne stanięcie na tylnych łapach, bez konieczności podpływania do powierzchni wody. Żółwie tego gatunku są często widywane poza zbiornikami wodnymi, kiedy wędrują w poszukiwaniu nowych miejsc bytowania, gdy wysychają płytkie stawy, które dotychczas zamieszkiwały lub w poszukiwaniu miejsc lęgowych. Na brzeg wychodzą jednak najczęściej w nocy. |
Temperatura | w dzień 22-25°C, pod promiennikiem do 30°C, w nocy nie mniej niż 20°C |
Terrarium |
W terrarium powinny znaleźć się kryjówki, umożliwiające żółwiom schowanie się (korzenie, skałki, czy dryfujące kawałki kory dębu korkowego). Te elementy terrarium również zapewniają możliwość ocierania się, co umożliwia prawidłowe przechodzenie wylinki. Poziom wody powinien umożliwiać żółwiowi zaczerpnięcie powietrza bez konieczności podpływania do powierzchni wody, a jedynie poprzez stanięcie na tylnych łapach. Zbiornik powinien być bogato obsadzony roślinami wodnymi. Dno powinno być pokryte drobnym żwirkiem lub piaskiem, który będzie stanowił dobre oparcie dla łap, w trakcie gdy żółw będzie wynurzał się, aby zaczerpnąć powietrza. W przypadku dorosłych osobników, należy zapewnić część lądową umożliwiającą wyjście na powierzchnię, a samicom - złożenie jaj. Istotną kwestią jest również utrzymywanie jej w należytej czystości. W tym celu w zbiorniku z żółwiami powinien być stosowany filtr akwarystyczny. Konieczne są również podmiany wody – podobnie jak w przypadku utrzymywania innych żółwi wodno-lądowych. |
Żywienie |
W żywieniu żółwi utrzymywanych w warunkach terrariowych, podstawową zasadą powinna być różnorodność podawanych pokarmów. K.baurii bardzo chętnie przyjmują pokarmy żywe, mrożone oraz suszone. Mogą to być ślimaki (wodne - świderki/zatoczki i lądowe – wstężyki/zaroślowe), małże, kalmary i ośmiornice, dżdżownice, krewetki, kiełże, rozwielitki, artemia, larwy owadów i ich postacie dorosłe, ryby (np. stynki lub mniejsze dilles), podroby, oseski mysie oraz pokarmy gotowe przeznaczone dla żółwi wodnych (pellety). W żywieniu tego gatunku dobrze sprawdza się również tzw. "pudding". W akwarium warto posadzić rośliny wodne, które oprócz zwiększenia atrakcyjności wizualnej zbiornika, będą zapewniały urozmaicenie diety w składniki roślinne, a także kryjówki. |
Rozmnażanie |
W naturze samice K.baurii osiągają dojrzałość płciową w wieku ok 5-6 lat przy długości karapaksu wynoszącej 7-7,5 cm, natomiast samce są dojrzałe przy wielkości 7,5 cm SCL. W niewoli żółwie te dojrzewają szybciej – samice już w wieku 29 miesięcy, natomiast samce – 23 miesięcy. Owulacja u samic ma miejsce niemalże przez cały rok, z krótką przerwą w okresie letnim (pomiędzy czerwcem a sierpniem). Nieodłącznym elementem zalotów u tego gatunku jest pogoń samca za samicą. Po tym elemencie gry wstępnej następuje kopulacja, w trakcie której samiec przytrzymuje samicę przy pomocy rogowych guzów powstałych z przekształconych tarczek rogowych zlokalizowanych na wewnętrznej powierzchni ud. Samice składają zazwyczaj od 1 do 3 (niektóre źródła podają nawet do 7) eliptycznych, białych jaj o wymiarach ok. 2,5–3 cm długości i 1,5–1,7 cm średnicy. Ilość jaj jest dodatnio skorelowana z wielkością samicy. Samice potrafią nieść się nawet 3-krotnie w sezonie lęgowym. Zniesienie następuje po ok. 2 miesiącach od kopulacji. Jak u wielu innych gatunków, również samice K.baurii mają zdolność przechowywania nasienia, niejednokrotnie zdarzały się przypadki zniesienia zapłodnionych jaj po roku od ostatniej kopulacji. Klucie młodych następuje po 100-120 dniach inkubacji w temperaturze od 25 do 29°C i wilgotności względnej 98%. Temperatura inkubacji determinuje płeć młodych żółwi. Młode żółwie tuż po wykluciu mają średnicę ok. 2,4 cm. Młode osobniki mają trzy kile biegnące wzdłuż karapaksu, które zanikają z wiekiem. U młodych już w trzecim miesiącu życia pojawiają się zawiasy plastronu. |
Zimowanie | Gatunek nie hibernujący |
Odnośnik do opisu | http://www.terrarium.com.pl/zobacz/kinosternon-baurii-2708.html |
Źródła informacji |
1. Bonin F., Devaux B., Dupré A. (2006): Turtles of the World, The Johns Hopkins University Press, Baltimore. 2. Dobrowolska H. (1990): Gady. Zwierzęta świata, PWN, Warszawa. 3. Ernst C.H., Lovich J.E., Barbour R.W. (1994): Turtles of the United States and Canada, Smithsonian Institution Press, Washington / London. 4. Gurley R. (2003): Keeping and Breeding Freshwater Turtles, Turtle and Tortoise Preservation Group, Living Art Publishing, Oklahoma, USA. 5. Iverson J. B. (1979): The female reproductive cycle in north Florida Kinosternon baurii (Testudines: Kinosternidae), Brimleyana (1): 37–46 – za: Ernst C.H., Lovich J.E., Barbour R.W. (1994): Turtles of the United States and Canada, Smithsonian Institution Press, Washington / London. 6. Johnson E.W. (1984): A longevity record for the mud turtle (Kinosternon baurii), Proc. Staten Island Inst. Arts Sci., (33):47–48 – za: Ernst C.H., Lovich J.E., Barbour R.W. (1994): Turtles of the United States and Canada, Smithsonian Institution Press, Washington / London. 7. Koziarski A., Żółw wonny, Internet, http://www.terrarium.com.pl/zobacz/sternotherus-odoratus-zolw-wonny-2028.html, dostęp 25.02.2013 r. 8. Luison A., Redaelli S. (2006): Freshwater turtles and terrapins: the complete guide, Testudo Edizioni, Italy. 9. Pritchard P.C.H. (1979): Encyclopedia of Turtles, T.F.H. Publications Inc. Ltd., Neptune. 10. Wilke H., (1994): Schildkröten, Gräfe und Unzer GmbH, Munich. 11. Zych J. (2006): Želvy v přírodě a v péči člověka, Brázda, Praha |
Informacje
Dodano przez: | Marta_Tomaszewska |
Pomogli: | Nook, Marta_Tomaszewska, |
Dodano: | kwi 16 2013 15:31 |
Aktualizowano: | sie 30 2015 19:11 |
Wyświetlenia: | 4783 |
Komentarzy: | 0 |
0 Komentarze