Gatunek
|
|
Nazwa gatunkowa: |
Anolis baracoae (SCHWARTZ, 1964)
|
|
Synonimy
|
Anolis equestris baracoae; Deiroptyx baracoae
|
Nazwa polska
|
Anolis olbrzymi
|
Nazwa angielska
|
Baracoa Anole
|
Nazwa czeska
|
Anolis barakojský
|
|
Długość życia
|
Do 10 lat
|
|
Występowanie
|
Kuba
Powiększenie mapy
|
|
Hodowla grupowa
|
Hodujemy w parach
|
|
Aktywność
|
Dzienna
|
|
Typ terrarium
|
Terrarium tropikalne
|
|
Wielkość terrarium dla dorosłego
|
60x60x90 cm
|
|
Oświetlenie
|
12 godzin
|
|
UVB
|
5%
|
|
Dymorfizm płciowy
|
Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy
|
|
Środowisko życia
|
Gatunek nadrzewny
|
|
Informacje wstępne
|
Anolis baracoae dorasta do ok.50 cm,co czyni go jednym z największych anolisów.W ubarwieniu dominuje zieleń, wraz z żółtymi akcentami widocznymi szczególnie na głowie w okolicach oczu. Po bokach ciała występują niewielkie żółte plamki. Jednak podobnie jak innych przedstawicieli Dactyloidae cechuje go zdolność do szybkiej zmiany ubarwienia w zakresie od zieleni do brązu. Obie płci posiadają duży, biało-różowy fałd podgardzielowy.Gatunek blisko spokrewniony z Anolis equestris i Anolis smallwoodi.
|
|
Wygląd samca
|
Podobnie jak u innych anolisów u A.baracoae występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Samce są znacznie większe i masywniejsze od samic,posiadają też widoczne zgrubienie u nasady ogona mieszczące parzysty narząd kopulacyjny i znacznie większy biało-różowy fałd podgardzielowy prezentowany w trakcie godów. Dorastają do ok.55 cm.
|
|
Wygląd samicy
|
Mniejsze i smuklejsze od samców.Dorastają do ok.50 cm.
|
|
Cechy szczególne
|
Endemit zamieszkujący Kubę. Podobnie jak przedstawiciele Gekkonidae,posiada przylgi na łapach umożliwiające poruszanie się po pionowych powierzchniach.
|
|
Biotop
|
Zamieszkuje wysokie partie tropikalnych lasów. Spotykany także w parkach,przydomowych ogrodach i na nasłonecznionych ścianach budynków.
|
|
Temperatura
|
W dzień 26-28°C,pod promiennikiem do 35°C,w nocy ok.22°C
|
|
Wilgotność
|
W dzień 60-80%,w nocy 80-90%
|
|
Terrarium
|
Typu wertykalnego,jasne i dobrze wentylowane.Nie może zabraknąć w nim odpowiednich konarów i gałęzi do wspinaczki, oraz żywych roślin (Scindapsus spp., Ficus pumila, Chlorophytum comosum, Neoregelia spp., Tillandsia spp.), które pomogą w utrzymaniu odpowiednio wysokiej wilgotności. Ścianki,można wyłożyć np. korkiem, zwiększy to powierzchnię życiową naszych podopiecznych. Podłoże powinien stanowić substrat pomagający utrzymać wysoką wilgotność np.włókno kokosowe lub mieszanina torfu z piaskiem.
|
|
Żywienie
|
W naturze odżywiają się wszelkiego rodzaju owadami, ślimakami, mniejszymi kręgowcami, w tym mniejszymi przedstawicielami własnego gatunku,oraz od czasu do czasu przejrzałymi owocami. W niewoli dieta powinna być jak najbardziej zróżnicowana podstawą mogą być odpowiedniej wielkości świerszcze, karaczany i szarańcze urozmaicane larwami mącznika, molami woskowymi, larwami Hermetia illucens oraz startymi owocami.
|
|
Rozmnażanie
|
Dojrzałość płciową osiągają w ok. 18 miesiącu życia. W trakcie godów samce tokują i prezentują swój wydatny fałd podgardzielowy. Samica składa 1-2 jaja w 2-3 tygodniowych odstępach czasu. Inkubujemy je w temperaturze 22°C nocy i 26°C w dzień. Młode w zależności od temperatury klują się w 60-75 dnia, wymagają takich samych warunków jak rodzice uwzględniając mniejszą karmówkę i terrarium.
|
|
Zimowanie
|
W przypadku rozmnażania zalecany 2-3 miesięczny okres odpoczynku ze zmniejszeniem dnia świetlnego,wilgotności i temperatury do ok. 15-18°C.
|
|
Uwagi
|
Podobnie jak u innych anolisów w terrarium powinien znajdować się tylko jeden samiec.
|
|
Źródła informacji
|
|
Stan prawny
Skale
Informacje
0 Komentarze